Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

żeby grały znów piszczałki wierzb,
niebo zimne spłonęło szkarłatem,
niemożebnie śmiał się każdy wiersz,
podła jesień nazwała się latem,

zwykła jabłoń rodziła złote,
miodne chleby cudem Hesperydy,
bierz mnie w siebie, co będzie potem?
śpiew omdlały ze szczęścia, prawdziwy.

MK*

Opublikowano

co tu dodać? po prostu ... przenikasz mnie jak jasnowidzka :))) tak niewiele pragnę, ale dla mnie to ...cały świat :) ech, dopóki człowiek żyje, zawsze będzie tęsknił za miłością

pięknie, Aniu, bardzo pięknie
:):)
serdecznie pozdrawiam -
Krysia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...