Pojednanie

[Krzysztof_Kurc]

nasiąknięty od środka mam mniej cech dziecka
i przyjmuję przyjaźniej wszelkie podpowiedzi

z małpą na ramieniu

by podróżować potrzebuję tylko chęci poznania
innej drogi jeśli jest dalej wciąż dalej do domu

w szumiącym deszczu

nagość stała się nienaturalna od pewnego czasu
przychodzę słuchać skarg przyciasnych ubrań

z własną łyżką do butów

[Marek_Stasiuk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Przychodzi czas się pogodzić z rzeczami coraz bardziej wążnym i ważkimi.
Z wiersza płynie mądrość i przesłanie.

Pozdrawiam.

[Krzysztof_Kurc]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pogodzić się, zaakceptować.

Dzięki za dobre słowo.
Pozdrawiam Krzysiek

[Leszek_Nord]

Zaskakujące pojednanie ze szczerością. Pozdrawiam. Leszek.

[Krzysztof_Kurc]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki, miło mi że czytałeś.
Pozdrawiam Krzysiek

[Nessa Isilra]

Zaskakująca jest puenta. ;)

[Krzysztof_Kurc]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To chyba dobrze?
Puenta wynika z kontekstu, przynajmniej tak mi się wydaje. :)
Pozdrawiam Krzysiek

[BARBARA_JANAS]

Dobre to pojednanie. Chociaż mówią, ze powinniśmy pielęgnować nasze wewnętrzne dzieci
pozdrawiam

[Krzysztof_Kurc]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dbam o swoje wewnętrzne dziecko, ale czasem muszę je skarcić, by się nie rozbrykało. ;)

Dziękuję i pozdrawiam Krzysiek