M-noce obrazy

[Giovannii]

bąbel
zielony niebieski fioletowy czerwony siny szary martwy żywy
oczy rozdrapane przez moje słowa
nos kapiący potokiem zdań
rana na ranie
ból i ból
dlaczego kiedy po co
rozwijane powoli zwoje z mądrością legną pod papierowym uściskiem dłoni
wskazujący serdeczny środkowy kciuk miro na plecach
barcelona na głowie
dudnią w trąby madryt płonie
sztywny jęzor nie pozwala ujść alchemii słów
bąbel
mamidło poezji cieknie po brodzie tłustej od krwi
rzym tonie
włosy wyrastają z moskiewskich snów
strup

[asher]

Pisane przy oglądaniu Picassa??? A może Dalego? E, chyba tego pierwszego. Całkiem zgrabna imitacja.

[Anastazja.P]

ohohoohooo jaki amok :D
ale nawet pozytywny, oczywiście wersyfikacja error :D

[Wuren]

Ha!
Co prawda po deflorującym biel papieru "bąblu" parsknąłem śmiechem (naprawdę przepraszm...;) to dalej zrobiło się smakowicie, nawet wspomniany nieszczęsny pasuje jak ulał do architektury Gaudiego, którą widzę w każdym chyba wersie...

Pzodrawiam, wspominając przechadzki po Rambli
Wuren

[asher]

Dzięki, Wuren. Pomyliłem tropy, bo w Barsie niestety nie byłem ....:((

[Wuren]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ech Asher, ja nie po to, żeby się wymądrzać, tak tylko się mi skojarzyło :D

[Witold Marek]

"Mamidło poezji" - co może i przed czym się broni.
Podoba mi się bez rozdrapywania (choćby i się prosiło).
Pozdrawiam :)