Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

W doniczkach jak w trumnach

AdamŚmigielski
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

AdamŚmigielski

AdamŚmigielski

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

leży martwy pod płotem który nas dzielił
wygląda jak żołnierz z przestrzeloną głową
tylko trawa jest moro jak wojskowy mundur
i jakby o wiele ciszej niż na jakiejś wojnie

zza szyby nie wydaje się aż taki zły jak kiedyś
gdy wbijał gwoździe w nasz chiński mur
chroniący przed barbarzyńcami

dziwne że już się tak szyderczo nie uśmiecha
nie zadaje zbędnych i nieprzyjemnych pytań
może właśnie teraz jest tak naprawdę sobą

nie popełnię samobójstwa z jego powodu
najwyżej przyjdę na pogrzeb i uścisnę dłoń
żegnając się z tą samą ulgą jak podczas życia
i wygłoszę monolog be or not to be skurwysynie
przysypując ziemią zasrane kwiaty które uprawiał

spokoju nie daje mi tylko to że ja też jestem
czyimś sąsiadem i nawet na cmentarzu
nie będę mógł się od tego uwolnić

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Sylwester_Lasota
      Dziś na pogrzebie

      Przez Sylwester_Lasota · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Tak, Suno w darmowej wersji 3.5. Tym razem trochę nie radziło sobie z wymową głoski ł, którą musiałem zastąpić w jednym miejscu literą u, i chyba się udało, bo prawie tego nie słychać

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      . Problem też był z takimi słowami jakstrwożyć, co chyba słychać .   Dzięki :) Pozdrawiam.
    • Julita.
      Ty moim lekarstwem

      Przez Julita. · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka Dziękuję bardzo 
    • wierszyki
      Romans

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Tydzień nam dano, tydzień rozmowy. Zwykłe śniadania. O co gra się toczy? Między słowami ruchome piaski. Słabość tak łatwo wydobyć obcym. Jakiś tam żarcik — poczucie sprawstwa. Szacunek za lat czterdzieści — banknocik. Emerytura rzecz pewna i ważna. Niewypłacalność jak zator proroczy Za elegancki wystrój kołnierza. Za ogolenie się — niech ma — dla żony. Objęcia, gdy się samemu iść nie da. Czasem zwyczajny po prostu dotyk.          
    • Annna2
      W stronę poezji

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski  Widziałam "Natchnienie" Żmurki". Z nim śmierć niestraszna. A wiersz jak elegia, ale przecież nie skarga. Nie boję się śmierci.   Rozłóż w radosnej dziękczynnej pozie Daj się nacieszyć i jeszcze pożyć Nad Twoją chwałą rozpostrzeć zorzę.   Łał! Wzniosły i poetycki bardzo. Taki Twój Robert.
    • Annna2
      Pan Cogito

      Przez Annna2 · Opublikowano

      Jest tyle miejsc zdobytych, widzianych. Italia, Hellada, czy "Martwa natura z wędzidłem". "Wysoko w górze- on", już nie wiem czy to zdumienie, zdziwienie- ono przecież też istnieje. Herbertowskie wołanie ze wzgórza Filopapposa- "on'! Widać, co, kogo, gdzie. A może to tylko błysk uporządkowania, tam leżą estetyk wszelkie doznania. Terborch- nie Vermeer i Rembrandt, dlaczego tylko jeden obraz? Albo tawerny, bezimiennie bliźniacze. Jestem tam, gdzie chciałam być, toast haustem powietrza. Za życie i radość spotkania chociaż ono nigdy nie mogło się zdarzyć.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...