zagrożony dotykiem

[Ela_Ale]

boisz się dotyku, odsuwasz dłoń
od ciepła palców
zalęknionym wzrokiem śledzisz gesty
odległe od urzeczywistnień

sparzony muśnięciem prądu
uciekasz wystraszony obolały
za blisko podeszłam
jestem zagrożeniem…

[Biała Lokomotywa]

Króliczek po przejściach, nie tak łatwo oswoić. Myślę jednak, że warto. Pozdrawiam:)

[Ela_Ale]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tym razem trafiłaś w dziesiątkę. Rozpoczynam...warto. Pozdrowienia. E.

[ISKRA]

Jak dobrze znany mi temat...:( Pięknie to opisałaś Elu

[Ela_Ale]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To taka choroba - jesteśmy w niej często wychowywani - bez dotyku. A potem boli. Dzięki i pozdrowienia. E.

[krzysztof marek]

nazywasz po imieniu bez "udziwnień" i w tym przypadku jest to uzasadnione. tak to już jest. dobre rzeczy pamięta się krócej. lęk i strach trwają czasem do końca. pozdrawiam Elu.

[Gość]

Piękna fotka dyzonansu dwojga niezsynchronizowanych ludzkich instrumentów... z samowyzwalaczem? Wysoka rozdzielczość poetyckiej kamery! Może to jednak pozorny dyzonans; ucieka po to żeby go gonić... Pozdrowienia. Eugi.

[Gryf]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Lecz jakiż to ogień, czy płonie z nadzieją?
Dotyka ciepłem, koi zawody.
muskając serce prądem miłości,
Nie spali, nie zniszczy, do raju poniesie.

Nie lękaj się zblizyć, zaufaj uczuciu,
Ku prawdzie powiedzie, dobrego istnienia.
Wyciągnij dłoń i poczuj tą głębie,
W niej nie utoniesz...

Gryfisko też coś dorzuciło... uściski.

[Ela_Ale]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Lecz jakiż to ogień, czy płonie z nadzieją?
Dotyka ciepłem, koi zawody.
muskając serce prądem miłości,
Nie spali, nie zniszczy, do raju poniesie.

Nie lękaj się zblizyć, zaufaj uczuciu,
Ku prawdzie powiedzie, dobrego istnienia.
Wyciągnij dłoń i poczuj tą głębie,
W niej nie utoniesz...

Gryfisko też coś dorzuciło... uściski.


Gryfisko to dobry facet, po prostu. Rozbroiłeś mnie tym komentarzowierszem. Może faktycznie nie jest tak źle? Na pewno nie każdy dotyk (a tych kilka wymieniłeś) powoduje ucieczkę czy lęk. Nie wszyscy umieją tę rękę wyciągnąć nie obawiając się drugiej. Oby to, co napisałeś, zaczęło obowiązywać. Ściskam Cię, Janku, serdecznie. E.