Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Kochać aż do obrzydzenia

AdamŚmigielski
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

AdamŚmigielski

AdamŚmigielski

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Kochanie szanuj zieleń, bo tylko te kwiatki
nas łączą i chęć popatrzenia w podkrążone oczy
które wydłubaliśmy sobie nawzajem łyżkami
siedząc naprzeciw stygnącego rosołu

Proszę, odłóż ten nóż, tyle krwi zlizywałem.
Z pajęczyn. Za sklejonymi powiekami
gdy wtapialiśmy się w zmarszczki
jak profile sąsiadów zza ścian
przytknięte do szklanek

Od tej ciszy aż nas bolą uszy i jak dwa ślimaki
zdechniemy zamknięci w jednym mieszkaniu
zjadając się w ciasnocie

Mamy te same okna. Wstając z łóżka
wyfruwamy za nie wzrokiem jak najdalej
do słońca by przywitać piętrowo zbliżający się asfalt

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Sylwester_Lasota
      Dziś na pogrzebie

      Przez Sylwester_Lasota · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Tak, Suno w darmowej wersji 3.5. Tym razem trochę nie radziło sobie z wymową głoski ł, którą musiałem zastąpić w jednym miejscu literą u, i chyba się udało, bo prawie tego nie słychać

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      . Problem też był z takimi słowami jakstrwożyć, co chyba słychać .   Dzięki :) Pozdrawiam.
    • Julita.
      Ty moim lekarstwem

      Przez Julita. · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka Dziękuję bardzo 
    • wierszyki
      Romans

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Tydzień nam dano, tydzień rozmowy. Zwykłe śniadania. O co gra się toczy? Między słowami ruchome piaski. Słabość tak łatwo wydobyć obcym. Jakiś tam żarcik — poczucie sprawstwa. Szacunek za lat czterdzieści — banknocik. Emerytura rzecz pewna i ważna. Niewypłacalność jak zator proroczy Za elegancki wystrój kołnierza. Za ogolenie się — niech ma — dla żony. Objęcia, gdy się samemu iść nie da. Czasem zwyczajny po prostu dotyk.          
    • Annna2
      W stronę poezji

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski  Widziałam "Natchnienie" Żmurki". Z nim śmierć niestraszna. A wiersz jak elegia, ale przecież nie skarga. Nie boję się śmierci.   Rozłóż w radosnej dziękczynnej pozie Daj się nacieszyć i jeszcze pożyć Nad Twoją chwałą rozpostrzeć zorzę.   Łał! Wzniosły i poetycki bardzo. Taki Twój Robert.
    • Annna2
      Pan Cogito

      Przez Annna2 · Opublikowano

      Jest tyle miejsc zdobytych, widzianych. Italia, Hellada, czy "Martwa natura z wędzidłem". "Wysoko w górze- on", już nie wiem czy to zdumienie, zdziwienie- ono przecież też istnieje. Herbertowskie wołanie ze wzgórza Filopapposa- "on'! Widać, co, kogo, gdzie. A może to tylko błysk uporządkowania, tam leżą estetyk wszelkie doznania. Terborch- nie Vermeer i Rembrandt, dlaczego tylko jeden obraz? Albo tawerny, bezimiennie bliźniacze. Jestem tam, gdzie chciałam być, toast haustem powietrza. Za życie i radość spotkania chociaż ono nigdy nie mogło się zdarzyć.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...