Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

chciałam cię zdobyć dziecka rozumem
dołek kopany między myślami
zamiast łopatki mam spojrzeń sznurek
zamiast foremki mych bioder taniec

w tej piaskownicy tak bezdeszczowo
suche czułości ciepłe nastroje
jesteś jak lepki kuszący owoc
miło się łaszę...ale też boję

piasek zbyt słodki więc nie ulepię
tych słów co wczoraj zgniatałeś w dłoni
kapryśnych mokrych tonących w gniewie
bez nich ta miłość jest niepokojem

Opublikowano

Dla mnie ten wierszyk to fantazja na smyczki z rytmu i formy oklepanego tańca lędźwiowego w piaskownicy.
Nagle pojawia się kuszący owoc w piaskownicy i sznurek z foremkami.
Domyśleć się łatwo o co biega?
W piasku zrobiło się nagle gorąco, które uderza ciepłym nastrojem: łasi się i boi.
Czyli z myśli w idące zmysły.
Z piasku zrobił się słodki cukier, jako dodatek do ulepionej babki?
Łaszczyć się może kotek trąc się noga o nogę.
A czując owy piasek robi wielką kałużę siusiu.
Choć jest bezdeszczowa: nagle zrobiło się mokro i niepokój ogarnął gniewną zgniecioną miłość w dłoni.
Wszystko ulepione w kamuflażu rekwizytów w tej piaskownicy.
To już żeśmy przerabiali na ostatniej lekcji z kam...
P.S.Nie strawny dla mnie ten piasek kuszący, ale w oczy"


J.S

Opublikowano

Bernadetto, mam pozytywne wrazenie po przeczytaniu twojego wiersza. Chcialem tez zaznaczyc, bo tu jest wieksza szansa, ze to przeczytasz, ze w twojej odpowiedzi na moj wiersz (niezaleznie od plusow/minusow, bo te mnie malo interesuja), popelnilas pewien blad merytoryczny, w moim wierszu nie ma typowych sztampowych rymow gramatycznych (np. jasno/ciasno, powiedziala/zaplakala, kroki/skoki).

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


no dokladnie:)to jest kultura na tym forum poetyckim.Po dostaniu minusa zrewanzowanie sie w mgnieniu oka!
Nie interesuje mnie pana minus-interesuje mnie Pana podejscie do krytyki i balwochwalcze uwielbienie siebie.Juz raz mnie Pan przepraszal z tego powodu...zegnam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...