Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Przyznam, że to żartobliwy utworek :-) Ale kto wie, jaka była prawda? Może wcale tak nie było, jak mówią
i w ferworze zwycięstwa Filippides też pomylił ulice a nawet Miasta i wcale nie umarł z wycieńczenia, tylko ze wstydu?

Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Witaj :-)
Będę marudziła, bo zaciekawiło mnie to haiku na tyle, że można byłoby "wycisnąć"
tu coś więcej, gdyby nie forma 3-5-3, a właściwie wyraz "pomylił", który moim zdaniem
jest już odautorskim komentarzem. Gdyby uczestnik maratonu skręcił
ni stąd ni zowąd np. w prawo interpretacja byłaby bogatsza i zawierałaby trochę tajemnicy.

Przyjrzałam się biegaczowi. Na pewno(?) nie znajduje się w peletonie.
Być może na początku, ewentualnie tak daleko, że pomyłka jest możliwa.
Jeśli jest w grupie, to jego zachowanie jest irracjonalne.

Ważny jest też dla mnie (dla haiku) etap, na którym znajduje się zawodnik.
Tuż przed metą lider pomylił ulice ma inny wydźwięk, inny gdy jest to początek biegu.

Fajnie byłoby o tym podyskutować, (jeśli masz ochotę) dlatego mój komentarz potraktuj proszę jako zachętę do pogaduszek. Uważam, że nie zaszkodzi, bo sam pomysł wart jest tego.

Pozdrawiam,
jasna :-))

P.S.
Animacja etiudy jest świetna i nie dziwię się, że Cię zainspirowała.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Witaj :-)
Będę marudziła, bo zaciekawiło mnie to haiku na tyle, że można byłoby "wycisnąć"
tu coś więcej, gdyby nie forma 3-5-3, a właściwie wyraz "pomylił", który moim zdaniem
jest już odautorskim komentarzem. Gdyby uczestnik maratonu skręcił
ni stąd ni zowąd np. w prawo interpretacja byłaby bogatsza i zawierałaby trochę tajemnicy.


Witaj :-) (!)
Masz rację, dlatego zaznaczyłem, że "nie tyle kierowała mną fascynacja muzyką Chopina,
co komputerowa animacja jego etiudy"
Chciałem po prostu potraktować zapis jako swoistą - zabawną - ilustrację.

[quote]
Przyjrzałam się biegaczowi. Na pewno(?) nie znajduje się w peletonie.
Być może na początku, ewentualnie tak daleko, że pomyłka jest możliwa.
Jeśli jest w grupie, to jego zachowanie jest irracjonalne.


Ważny jest też dla mnie (dla haiku) etap, na którym znajduje się zawodnik.
Tuż przed metą lider pomylił ulice ma inny wydźwięk, inny gdy jest to początek biegu.
[quote]
Fajnie byłoby o tym podyskutować, (jeśli masz ochotę) dlatego mój komentarz potraktuj proszę jako zachętę do pogaduszek. Uważam, że nie zaszkodzi, bo sam pomysł wart jest tego.

Ja z Tobą mógłbym spierać się... do końca życia :-)
[quote]
P.S.
Animacja etiudy jest świetna i nie dziwię się, że Cię zainspirowała.

Zawsze "robię" dla siebie kilka wersji. Jeśli chodzi o sam motyw i bardziej haikowe
nawiązanie do przyrody, najbardziej bliska jest mi ta wersja:


maraton
deszcz także pada
na mecie



Maraton trwa, i to w przypadku tych najlepszych, ponad dwie godziny.
Czy nie można ulec złudzeniu, że i pogoda w przeciągu tak długiego okresu czasu
mogła "się zmęczyć"? ;-) Zarazem nie ma tu żadnej przenośni, bo można odczytać
to tak, że padało także i na starcie, czy też na trasie biegu.

Pozdrawiam :-)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Żarcik Ci się udał :-). Naprawdę. Bardzo lubię żart sytuacyjny.

[quote]Ja z Tobą mógłbym spierać się... do końca życia :-)

Cha, cha, cha! Ja też. Znam datę swojej śmierci ;-))

[quote]
maraton
deszcz także pada
na mecie



Rozumiem :-)

niedziela
śnieg także leży*
od rana
_________
*)nawet śnieg leży


nawet deszcz przestał padać nie udało mi się zapisać w formie 3-5-3,
a muszę kończyć i wracać do tyry ;-)

Lecę - jestem lotnikiem, tzn. pilotką, a właściwie to nie wiem jaką czapeczką.
Na pewno nie kominiarką.

Miłego dnia :D))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Żarcik Ci się udał :-). Naprawdę. Bardzo lubię żart sytuacyjny.

[quote]Ja z Tobą mógłbym spierać się... do końca życia :-)

Cha, cha, cha! Ja też. Znam datę swojej śmierci ;-))

[quote]
maraton
deszcz także pada
na mecie



Rozumiem :-)

niedziela
śnieg także leży*
od rana
_________
*)nawet śnieg leży


nawet deszcz przestał padać nie udało mi się zapisać w formie 3-5-3,
a muszę kończyć i wracać do tyry ;-)

Lecę - jestem lotnikiem, tzn. pilotką, a właściwie to nie wiem jaką czapeczką.
Na pewno nie kominiarką.

Miłego dnia :D))

Ale wróć jeszcze kiedyś na ziemię, bo jakże rozmawiać mi z Tobą?
Poślę wiatr - nie wróci. Poślę tęczę - ukradną. Wyślę księżyc - obróci słowa w rosę.
Między nami zmowa milczenia z wołaniem, spisek jawy i zamyśleń,
więc wpadnij kiedyś choć pod to, co nigdy nie będzie chciało być moje :-)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Och, Tyś bogaty Pan!
Jakże stanąć mi przed Tobą
w sukni przetykanej wiatrem i w koralach z pereł rosy
jak we włosy wplątać wstążkę związaną w kokardę z tęczy
jak z księżycem roześmianym spacerować mi pod rękę?


Uboga jestem lecz prośbę mam tylko jedną. Niewielką.
Późną jesienią poślij po mnie maj. Powinnam przyjść na pewno.

Tymczasem,
jasna :-))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Och, Tyś bogaty Pan!
Jakże stanąć mi przed Tobą
w sukni przetykanej wiatrem i w koralach z pereł rosy
jak we włosy wplątać wstążkę związaną w kokardę z tęczy
jak z księżycem roześmianym spacerować mi pod rękę?


Uboga jestem lecz prośbę mam tylko jedną. Niewielką.
Późną jesienią poślij po mnie maj. Powinnam przyjść na pewno.

Tymczasem,
jasna :-))

Mam nadzieję, że: tymczasem! Że jutro, pojutrze albo... do utonę w rozpaczy:


Kto dziś przechadzał się po bursztynowej komnacie?
Jakże musi być samotna ta, z której sukni jasna muszelka
zsunęła się na pociemniałą posadzkę i nikt po nią się nie schylił.
Zabrakło chętnej ręki, czy rękom zabrakło mięśni wyżartych przez sól?
Jak co dzień pod oknem wesoło parsknął morski konik,
słychać skrzypienie drzwi a potem nikt,
nawet słońce nie zapuszcza się w głębie komnaty.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Mnie nie pytaj, ja nic nie wiem, zbierałam kasztany.
Chcesz posłuchać?

pierwszy kasztan
w kieszeni chrzęści
muszelka z wakacji

:-))

I jeszcze chwilkę posłuchaj. Tak ładnie napisałeś o bursztynowej komnacie, że tekst zabrzmiał
jak przypowieść z ukrytą metaforyczną głębią. (Jak to przypowieść :-), ale pierwszy raz słuchałam "na żywo". Zawsze myślałam, że przypowieści pisano tylko przed wiekami, a współcześni mędrcy już się czym innym trudnią). Ślicznie i aż przez chwilę byłam zakłopotana, że nie umiem odpowiedzieć Ci przynajmniej w podobny sposób. No, ale jak mogłam, kiedy nawet nie umiem udawać tak mądrej?

Serdecznie pozdrawiam i dziękuję,
jasna :-))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Piękne! Już jesień, coraz częściej pada a ktoś wciąż nie może rozstać się z wakacjami.
O czym szumi muszelka? Powiedzmy - innym deszczem:



Kto by tam dzisiaj wyszedł na spacer
w taki ziąb w taki wiatr w taki deszcz?
Tylko pan smutny pan z Cadillakiem
i ta pani tak smutna też.

W falochronach wiatr ubija piany
na kapturach szu szu szumi deszcz
a ten pan się uśmiechnął do pani
i ta pani uśmiecha się.

- Doskonale wiem że się nie znamy
lecz że ziąb lecz że wiatr lecz że deszcz
może by się tak ogrzać ustami?
Błagam panią... powiedz że chcesz!

Z morza słychać wtem syrenie śpiewy
przepadł ziąb przepadł wiatr przepadł deszcz
żółty Cadillac rozgania mewy
jak to jamnik - wesoły pies.



[quote]
I jeszcze chwilkę posłuchaj. Tak ładnie napisałeś o bursztynowej komnacie, że tekst zabrzmiał
jak przypowieść z ukrytą metaforyczną głębią. (Jak to przypowieść :-), ale pierwszy raz słuchałam "na żywo". Zawsze myślałam, że przypowieści pisano tylko przed wiekami, a współcześni mędrcy już się czym innym trudnią). Ślicznie i aż przez chwilę byłam zakłopotana, że nie umiem odpowiedzieć Ci przynajmniej w podobny sposób. No, ale jak mogłam, kiedy nawet nie umiem udawać tak mądrej?

Serdecznie pozdrawiam i dziękuję,
jasna :-))

Ja dziękuję. Uwielbiam jak wracasz na Ziemię... żeby porwać kogoś ze sobą :-)
Mnie.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Piękne! Już jesień, coraz częściej pada a ktoś wciąż nie może rozstać się z wakacjami.

Albo, że pierwszy kasztan znalazł się z kieszeni. :-)

[quote]Ja dziękuję. Uwielbiam jak wracasz na Ziemię... żeby porwać kogoś ze sobą :-)
Mnie.

No, teraz to już jestem TWA!!!

M-a ;D))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Piękne! Już jesień, coraz częściej pada a ktoś wciąż nie może rozstać się z wakacjami.

Albo, że pierwszy kasztan znalazł się z kieszeni. :-)


Tak, masz rację. Podkreśla takie przenikanie lata z jesienią i jesieni z latem.
Ciągłość nieciągłą (być może raptem urwanej znajomości)
[quote]
[quote]Ja dziękuję. Uwielbiam jak wracasz na Ziemię... żeby porwać kogoś ze sobą :-)
Mnie.

No, teraz to już jestem TWA!!!

Więc twajMY :-)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka     A tak - zajrzałem. Proszę bardzo.    Jak widać, przygoda owa nie tylko została z Tobą "(...) na zawsze",  ale i doczekała się upamiętnienia w postaci opowiadania. Upamiętnienia dobrze napisanego, które czyta się z przyjemnością.     Pozdrawiam serdecznie. Dobrej Środy.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Karol Nawrocki Prezydentem Polski! Z tysięcy gardeł niesie się krzyk, W cieniu roznieconych wielkich emocji, Otulonych niekiedy w szczęścia łzy...   Już policzono ostatnie głosy, Padły oficjalne komunikaty, Wszystko dopięte na ostatni guzik, Pozostaje nam tylko się cieszyć!   Nieopisana radość niezmierna, Zagościła we wszystkich Polski zakątkach, W wielkich miast dzielnicach i małych wioskach, W blokowiskach, domach i na plebaniach…   I na przepełnionych szpitalnych oddziałach, Rozsypały Anioły okruchy szczęścia, W sercach milionów Polaków zagościła Nadzieja, Wielki triumf odniosła patriotów armia!   Karol Nawrocki Prezydentem Polski! Gdy padły oficjalne wyniki, Ziściły się marzenia milionów ludzi, Skryte dotąd w serc głębi.   Ziściło się i moje wielkie marzenie, Skryte me modlitwy zostały wysłuchane, Przeszczęśliwym jestem człowiekiem, A szczęściem swym chcę podzielić się z całym światem!   Wkrótce wybitny historyk, Gdy upłyną kolejne przepełnione szczęściem dni, Zasiądzie niebawem w Pałacu Prezydenckim, Biorąc w swe dłonie ster Ojczyzny,   A znając chlubne naszej historii karty, Wierny niewzruszenie przodków tradycji, Piastując przez lata ten urząd szczególny, Powiedzie nas ku wspaniałej przyszłości...   Karol Nawrocki Prezydentem Polski! Takim na jakiego wszyscy czekaliśmy, Takim o jakiego mrużąc do snu powieki Zanosiliśmy do Boga ciche modlitwy,   Królowej wszystkich nauk Historii Oddany jej latami wierny syn, O pochówki ofiar Wołynia się zatroszczy, O pomordowanych na kresach przenigdy nie zapomni!   Wielkich bohaterów Kampanii Wrześniowej Z biegiem lat kolejnych upamiętni godnie A odsłaniając tablice im poświęcone, Wygłosi niejedną chwytającą za serca przemowę…   Bohaterskich Żołnierzy Wyklętych, Odsłoni na polskiej ziemi kolejne pomniki, Za to że nigdy nie złożyli broni, Podziękuje im w słowach wyszukanych…   Karol Nawrocki Prezydentem Polski! Zaufały mu miliony ludzi, Na nic zdały się kłamstw potoki, Oszczerstwa pełne manipulacji,   Jak cała Polska długa i szeroka, Od Półwyspu Helskiego aż po szczyty Tatr, Każdy z nas w głębi swego serca, Kryjąc jej wyidealizowany obraz,   Bez wahania szedł zagłosować, Wiedziony wewnętrznym głosem sumienia, Nie zniechęciła go medialna nagonka, Uporczywe próby ciągłego zohydzania,   Bo dnia tego nad urną wyborczą, Każdy liczył się głos, Krzyżyk pewną zakreślony ręką, Symbolicznym był zadatkiem na lepsze jutro…   Karol Nawrocki Prezydentem Polski! Wiwatują wniebogłosy rozradowane tłumy, Chaotyczne relacje kolejnych dziennikarzy, Przeplatają się z płynącymi z całego świata gratulacjami.   I wszędzie ta wspaniała podniosła atmosfera, Której to mimowolnym świadkiem była Niejedna uroniona ukradkiem łza Nim w powietrzu się rozpłynęła.   I ciągłe wzajemne gratulacje, Przeszczęśliwych ludzi uśmiechy serdeczne, A wszystko to niczym przepiękny sen, Z którego nikt z nas obudzić się nie chce.   I ciągle nie możemy uwierzyć, Że ten cudny sen patriotów się ziścił, Warto było czekać tyle miesięcy, tygodni, By tak nagrodzone były nasze wysiłki!...    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Interpunkcja jest bardzo ważna, otóż to:   - Dostałem spadek   - Dostałem spadek?   - Dostałem spadek...   Nie używając jakiejkolwiek interpunkcji, wprowadzamy chaos pojęciowy i robimy wodę z mózgu czytelnikom, a tym samym: obniżamy poziom polszczyzny.   Idźmy stąd jak najdalej i idźmy, stąd jak najdalej - donikąd...   idźmy stąd jak najdalej i idźmy stąd jak najdalej donikąd    Pierwsze zdanie wyraża sens i emocje, ma również głębię, natomiast: drugie jest płytkie, bezsensowne i puste, proste i logiczne i jasne?   Oj, kochanie, chciałbym  .......................................... Jak najdłużej na tym świecie  I czy wiecie?   Tak też można, a jeśli czytelnik nie wie o co chodzi, to dwa ostatnie wersy są sugestią, rymy - tropem.   O! Polsko! Święta! Mam gdzieś w głębokim poważaniu tych I w uznaniu te zwierzęta!    I tak też jest poprawnie: tutaj należy czytać między wierszami, jeśli czytamy tak jak napisałem - treść ma negatywny wydźwięk wobec zdrajców, natomiast: jeśli przeczytany od dołu do góry - treść ma wtedy pozytywny wydźwięk wobec zdrajców.   Łukasz Jasiński 
    • @Kwiatuszek Bardzo dziękuję i cieszę się, że utwor Ci się spodobał.
    • @Wędrowiec.1984 Piękny, głęboki i lekko płynący wiersz. Pozdrawiam serdecznie!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...