Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

to goniTWA przeciw naturze
czasu żaden bieg nie prześcignie
choćbyś cwałem piął się ku górze
to goniTWA przeciw naturze
w marnym ciągu czasozaburzeń
życie w pędzie kiedyś ci zbrzydnie
to goniTWA przeciw naturze
czasu żaden bieg nie prześcignie

a tak sobie poszłam za ciosem komentarzy:)
zaś co do wiersza, nie jestem pewna- jest jeden, czy dwa?
jak je interpretować, razem, czy osobno? trudne zadanie dla zwykłego czytacza;
a moze w końcu dziadek założył słomkowy kapelusz, gdy poszedł na ryby i dokonało się?
to wszystko dla mnie jest za trudne;
ale czytałam z pewnym rozrzewnieniem, bo gdy babcia zbierała mnie na procesję, zawsze brała parasol, wiedziała, że będzie padać...
pozdrawiam
:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Najwyżej staniemy się pierwszym namacalnym i patrząc na spory udział płci pięknej - niezwykle TWArzowym TWA :-)

[quote]
zaś co do wiersza, nie jestem pewna- jest jeden, czy dwa?
jak je interpretować, razem, czy osobno? trudne zadanie dla zwykłego czytacza;
a moze w końcu dziadek założył słomkowy kapelusz, gdy poszedł na ryby i dokonało się?
to wszystko dla mnie jest za trudne;
ale czytałam z pewnym rozrzewnieniem, bo gdy babcia zbierała mnie na procesję, zawsze brała parasol, wiedziała, że będzie padać...
pozdrawiam
:)
Sam nie wiem, co było dalej z dziadkiem bo interesowało mnie tylko jego ciało w kontekście tego samego dnia co wnuczkowie.

Dziękuję za komentarz i pozdrawiam.
Opublikowano

pod tym nickiem znajduję zawsze coś interesującego i niebanalnego;
teraz znajduję mądrze rozpisane tematy sytuacyjne - w tekstach po prostu dzieje się!
- podziwiam sprawność językową i poczucie zarowno humoru, zdrowy dystans jak i wyczucie rzeczywistości, a w zasadzie paradoksu tej rzeczywistości o której mówią wiersze;
nie wiem, co - poza autorem łączy zestaw tematyczny tych mini opowiadań poetyckich, ani nie rozumiem łączącego ten zestaw tytułu (moim zdaniem bez sensu), ale Boskie Kalosze kierują się na ogół sensem niedostępnym dla śmiertelników (:))!
- pozdrawiam
i gratuluję inwencji
J.S

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...