Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś

  • Niestety, Twoja zawartość zawiera warunki, na które nie zezwalamy. Edytuj zawartość, aby usunąć wyróżnione poniżej słowa.
    Opcjonalnie możesz dodać wiadomość do zgłoszenia.

    ×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Przywróć formatowanie

      Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

    ×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

    ×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

    ×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

    ×


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • Wiesław J.K.
      Mosiężna drzemka (cz. 5 z 7)

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Ridziu "Masz ci los! Masz babo placek!" - Zapewne przeczytał o końcu świata...;)
    • Berenika97
      Dialog przez zamknięte okno

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski Jak czytałam Twój wiersz to odczułam, że jest w nim autentyczne zmęczenie i tęsknotę. Czasem "być sobą" rzeczywiście staje się ciężarem, wyświechtanym hasłem które nic już nie znaczy. Mocne są te obrazy uwięzienia – zamknięte okno, pocięte żyły, inercja drugiej osoby. Czuć tu relację, która dusi, gdzie ktoś zamyka przestrzeń zamiast ją otwierać. To bolesne. "Pójdź w Pole do słów zaświtania" – piękny wers. Po całym tym duszeniu się nagle pojawia się zaproszenie, przestrzeń, światło. W wierszu szukasz wyjścia. Pięknie to napisałeś! ps. literówka chyba się zakradła "po porostu" - pewnie "po prostu"  
    • Waldemar_Talar_Talar
      Nie tylko nagość chcę podziwiać

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      im więcej jej mam tym więcej  pragnę nie tylko dotykać podziwiać nagość   pragnę czegoś co jest nad tym  co uszczęśliwia czego naprawdę nie umiem  nazwać   tak tak moi drodzy  dłuższy  do niej  niż mi się wydaje prowadzi szlak   który jeszcze więcej niż mi się marzy jej da mimo że jest zawsze  obok
    • Wiesław J.K.
      ktokolwiek

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      @Roma Świetny wiersz! To jak słuchanie własnego umysłu, który nigdy nie przestaje zabawy z myślami. Pozdrawiam.
    • Berenika97
      Porzucenia i powroty

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      Czasem robi się błąd nie dlatego, że się porzuca, ale dlatego, że się wraca.   Powrót serca   Myślałam: wrócę, będzie lżej, że czas uleczył to, co złe. Lecz serce głupie wierzyć chce, że w nocy można znaleźć dzień.   Paradoks powrotu   Błąd nie tkwi w ostatnim rozstaniu lecz w chęci powrotu , w staraniu. Nie każdy, kto wraca się zmienia, czas nie zapomina cierpienia.   Recykling uczuć   Zebraliśmy resztki dawnych wzruszeń, by tchnąć w nie życie — jeszcze raz. Lecz żar, co raz już się dopalił, nie ogrzeje więcej nas.   Nie każdy powrót jest mądrością. Czasem to tylko błąd ubrany w nadzieję.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...