cisza

[Ewa Lis]

cisza

wsłuchajmy się w słowa
niewypowiedziane
rozkoszujmy się dźwiękiem
zamarłym w przestrzeni
wzrok w ziemi utkwiony
jest także bezgłośny
choć gdyby miał krzyczeć
rozkruszyłby mury

i jeszcze uścisk dłoni
wzorcowo bezszelestny


lecz nagle jakiś stukot
więc to tak serce stuka

podnoszę od niechcenia
głowę
a to

kroki


_ _ _

i stukot się oddala
i staje się już tylko
wspomnieniem martwej ciszy
tej ciszy która krzyczy
nie odchodź

_ _

[Messalin_Nagietka]

troszkę droga Pani ta cisza kaznodziejska - ale oczywiście to maja sugestia
MN

[Ewa Lis]

proszę Drogą Panią o wyrozumiałość - to praktycznie mój 1-szy wiersz :D

[Messalin_Nagietka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

ok - ja płci meskiej jestem, hihihi - rozumiem - czekam na następne - może głośniej wypowiedziane - z miłą checią je przeczytam
MN

[Ewa Lis]

To przepraszam bardzo za pomyłkę, mam nadzieję, że mi Pan wybaczy.

Co do kaznodziejstwa jest ono być może uwarunkowane moją sympatią do Herberta - w końcu każdy ma swoje małe odchyły...

[Wuren]

Hmm Skoro to debiut, to gratuluję..
Jest przesłanie, wybrała Pani własną formę - a to już dobrze..
Inspiracja Herbertem - brawo, każdy ma jakieś fascynacje...

Zanim więc tu usłyszy Pani o wyświechtnych metaforach, zużytych do cna porównaniach prosze przyjąć życzenia - oby tak dalej, coraz lepiej

Wuren