Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

świat mojej Babci był prosty
jak ścieżka do naszej rzeki
cały bank mieściła
w białej chusteczce
zawiązanej na węzełek
niewiele tego było
czasem spieniężyła parę jajek
Boga - mieściła na codziennie
odmawianym różańcu
zapaloną gromnicą w czasie burzy
Babcia starała się ocalić świat
nie chorowała przez całe życie
wstawała wraz ze słońcem
pracując cały dzień
według niezmiennego planu
dopiero na starość przysiadła
na ławce przed domem
za nią chwiały się lekko wysokie malwy
i maciejka pachniała
wieczornym omdleniem
z odległej pamięci wyjmowała
spłowiałe wspomnienia
a ja połykałam
jak indyk kluski

w dali grała melodie wieś
porykiwały krowy
szczekały psy
kumkały żaby
i rosa siadała na trawie
jak widz w amfiteatrze

wtedy szłyśmy powoli
na chleb z miłości
i herbatę z mięty
suszonej za belką pod dachem

co mi ze świata samochodów
i reklam
banków i telewizji
nigdy już nie było mi
tak dobrze
jak wtedy

Opublikowano

rozpłakałaś mnie, jak ania rebajn swoim dziadkiem.
przepiękny wiersz!
popatrz, jak niewiele słów trzeba, żeby zaśpiewać tak cudownie, klimatycznie, namalować kolorami, zapachami, delikatnością, czułością

a jak ja się muszę nagadać prozą na ten sam temat ;((
brawo, Leo!

Opublikowano

Cudności, Leo! Wzruszonam, na maxa! To przecie, jak żywa moja babcia - Hania. Zabierz z końcowej sekwencji "jeśli" a wcześniej - "pieczony". Zobaczysz, jak będzie. Jeszcze cudniej! Ja bym zabrała. Cieplutko, Para:)

Opublikowano

Miałam na myśli, że każdego coś może nurtować,
nie pytałam ciebie o szczegóły
mam swoje alegorie, które przy natchnieniu opisuję
a tą napisałam kiedyś w esemesie
i używałam, nie wiedząc dlaczego, tak jak
na wiele pytań nie możemy odpowiedzieć
w pewnych okolicznościach
nie chciałam, żebyś obruszyła

napisałam o wierszu

Opublikowano

zazdroszcze wam babci takiej:] wiersz podoba mi się przypomniał mi o mojej ciotce którą się opiekowaliśmy całą rodziną w domu.. z tą chusteczką to racja też taką ma. puenta ładna, ja tutaj sę z nią nie zgodzę ale to dlatego, że tego nie doświadczyłem po prostu może jakby było.. ale co tu gdybać. Ogólnie malowniczo podoba mi się styl i tak jakby trochę widziałem kawałek Twojego życia czy podmiotu jak sama piszesz najlepszy taki przysmak wspomnień:]

Pozdrawiam Kacper

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Kacprze: wszystkie babcie są na swój sposób kochane.
Czasy w których żyła moja Babcia, były biedne, ale przepełnione rodzinną, ludzką miłością,i zasługują na pamięć choćby tylko z tego powodu.

Dziękuję za poczytanie i refleksję.

Pozdrawiam - Leo.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Fly: spotkałam wiele osób, które były anty wobec swoich babć, rodziców.
Na dobrą sprawę, osoby te w na pewnym etapie życia zrozumiały, że zbuntowany rozum wyrasta z głupoty. Tylko czasem jest za późno, aby Oni usłyszeli zwykłe - zawaliłam(łem).
Nie przeczę, że tak rodzice, jak i dziadkowie bywają bezduszni. Na szczęście miałam innych.

Miłej Niedzieli, Leo.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Jacek_SuchowiczDziękuję! Bardzo fajnie wyszło. :)
    • @Naram-sin Z tą różnicą, że chirurg tnie, żeby naprawić. Poeta tnie, żeby odsłonić. I nie każda rana ma być „estetyczna”. Czasem musi być brutalna, nieprecyzyjna, rozedrgana — bo taka jest prawda, którą wydobywa. Jeśli poezję sprowadzasz do skuteczności narzędzia, to może i potrafisz rozpoznać dobry lancet — ale nie poczujesz, co dzieje się pod skórą. A dla mnie to tam — właśnie tam — zaczyna się literatura. Możemy się różnić w podejściu. Ale nie myl chirurgii z krzykiem serca. To nie sala operacyjna. To krwawiąca dusza.
    • @Naram-sin Dobrze, ale i tak nie bardzo wiem, która :)
    • Dwa koguty na jednym podwórku - ale oba mają piękne kolorowe pióra. Wychodzę, bo nie cierpię piór :)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      W sumie tak. Z reguły nie lubię pisać "co autor chciał powiedzieć" odnośnie własnych tekstów, ponieważ każda interpretacja jest cenna i bardzo często, nawet jeśli sprzeczna z zamierzeniami, wnosi jakiś świeży, czasami zaskakujący, punkt widzenia. W powyższej interpretacji takiej sprzeczności nie ma, ponieważ jednak pokrywa się ona z tym jak odebrali wiersz poprzedni czytelnicy, którzy pozostawili tutaj komentarze, pozwolę sobie zapytać: Czy wiersz można odebrać jako opis osobowości, która przechodzi ze stanów depresyjnych do euforii, by za chwilę znów popaść w depresję? To też może być prawdziwe niebo i piekło. W takim przypadku przydałoby się pewne wyrównanie tej huśtawki, o czym nie ma w wierszu. Jest jedynie zamknięcie tych skrajności w jednym podmiocie i, może niesłuszne, spostrzeżenie, że bez nich, chociaż stanowią pewne zagrożenie, ten podmiot przestałby istnieć, nie byłby sobą. Pozostałe interpretacje są oczywiście jak najbardziej prawidłowe i zgodne z przewidywanym odbiorem, ale tak naprawdę, to co tutaj napisałem, było prawdziwym impulsem do powstania tego tekstu. Już po jego napisaniu nasunęła mi się jeszcze jedna możliwa jego interpretacja, na którą do tej pory nikt nie wpadł, ale pozwolę sobie już jej tutaj nie rozwijać.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...