****

[Robert Baranowski]

Grzebię w brudzie ludzkim


Rozgarniam rękoma grudy ziemi,
pokrywające ich ciała


Próbuję zrozumieć sens
ich upodlonej egzystencji


Zamykam dostęp zobojętnieniu,
stawiając ich na nogi


Przywracam resztki
utraconej ludzkiej godności

[Michał_Zawadowski]

Aliens. Oni są wszędzie...:)
a tak na serio trochę mi się podoba, aczkolwiek nie traktuję tego w kategoriach wiersza, ale raczej wyznania. do pełni, do tego żeby to był wiersz, czegoś mi brakuje, sam nie wiem czego.

[Klaudiusz]

przydałoby się trochę wiecej odkrywczych rzeczy, bo samo stwierdzenie faktu ze ludzie są brudni a ich egzystencja upodlona, nie jest ani wierszem ani tym bardziej nowym spostzrezeniem którym należy się pochwalić...

[estera rubin]

Nie bardzo rozumiem, z jakiej perspektywy przemawia do czytelnika podmiot liryczny i o czyją "ludzką godność" mu chodzi. O własną? Cudzą? Podmiot liryczny czuje się lepszy od opisywanych ludzi? Dlaczego?

I jak zwykle - nie dostrzegam morału.