Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

- i nie odgadnę dlaczego -


powoli
z chaosu wypiętrzała się ziemia
obiecana. aktem nadana z miłości

z ostatnim dzwonkiem (kobiety to wyczuwają)
pojawiło się młode. naznaczone znakiem
(już na nocniku wertowało księgę. świat i cud)

w kolejkach po cukier i masło na kartki
śpiewało pogodne mruczanki

kobiety mówiły
oj, będzie uwodzić na potęgę. taki ładny

nad lądem obiecane niebo skurczyło się nagle
przybrawszy postać pocztowego znaczka
pisałam listy do siebie z raju niewidzialnej
zahir. to miejsce niepewne. ty się ratuj.

łykałam prochy i zapijałam kroplami słonymi
chemiczny stygmat rozpaczy żłobił rysy
rezerwat pozorów z prądem -
aplikowany co rano niszczył tkanki

w tym czasie młody
stawał się produktem

ludzie i produkty jak myszy.
i ludzie. po prostu są.
myślałam o zmianach.
podczas obierania cebuli odkrywałam znaczące inwersje

kłamałam modląc się o lepsze traktaty
o jakieś jeszcze. lepsze. dla siebie.

i mam - wspomnienie
z możliwością wyparcia
only the brave can survive. understand?

czas się zawahał
produkt stał się obrazem na podobieństwo

gołąb niepokoju budzi mnie codziennie
gruchaniem cynicznie mechanicznym

produkty i myszy. jak fakty, co uwierają i bolą
w kolejnych odsłonach dokonuję selekcji
wycofując z obiegu skancerowane znaczki
nigdy więcej listów. trzeba krzyczeć. zahir

Opublikowano

Witam.
Błąd polega na tym, że jest tak:

[ i] [ i nie odgadnę dlaczego /i]

A powinno być:

[ i] i nie odgadnę dlaczego [ /i]

Co da w efekcie:
i nie odgadnę dlaczego


Pozdrawiam

Opublikowano

i hopaj siup i hopsasa. istotnie- bardzo proste. bardzo dziękuję. ale i tak nie pojmuję. proszę o szczegóły przeprowadzenia operacji :)
zabieg się udał. wiersz pewnie zyskał. mnie normalnie zachwyciło to precyzyjne cięcie. nie, nie żartuję. wyszło znakomicie. też mam takie wersje w zakładkach.
jestem ukontentowana dubeltowo widząc odruch zdrowy. ( redaktor-korektor czuwa i pomaga . wiadomo -ogromnie przydatna bestia)
wdzięcznam niezwykle i zobowiązana.
nie ma to jak chłodna głowa!
serdeczności
Bo :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



“zwłoki wystawiane są do oglądania w czwartki późnym popołudniem“ :)
a czegoś Ty się spodziewał odriku n? że to będzie nad wyraz lekkie w czytaniu? to nie ten kawałek podłogi. tu produkcja nastawiona jest na zdołowanie do imentu. czasem przybiera żałosną też postać, co widać i słychać. dobrze , że nie czuć.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



oj, zaraz wciąga. chyba jednak jest to stwierdzenie na wyrost . ale ,przyznaję, miło mnie ono zaskoczyło:)
sama nie mam w stosunku do tego tekstu uczucia przyjaznego. uważam, że jest grubo ciosany. może jestem niesprawiedliwa, ale mnie on wprowadza w stan uzasadnionego zakłopotania. przerobię.

pozdrawiam fana ciepło, jako że Mu się takie za podtrzymanie ducha słusznie ode mnie należy.
Bo

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Akurat jadłem dziś pierogi :)
    • Nie mogę się uwolnić Usta twe niczym wrota do piekieł Rozpalone namiętnie rozchylają sie powoli A Włosy twe aksamitne niczym perskie płótno opadają swawolnie na roznegliżowane ramiona, myslę Podchodzę,,obserwuje,dotykam w koncu całuje, jestem w niebie, jest pięknie Niech Emocje grają melodyczne dzikie dźwięki niech serce tobą pokieruje   Jej jęki znaczyły więcej niż milion słów Nie pamietam snu, w którym  bym Cie nie spotkał, nawiedzasz mnie nawet tam Jestes jak anioł coś stąpił na ludzka ziemie i z łaski swojej obdarzyłas mnie CiepłemZ’, którego nie zapomnę Ach żebym ja ino tez był aniolem to polecielibismy do gwiazd nie patrząc się za siebie
    • MRÓWKI Spałem spokojnie, gdy nagle przez sen poczułem mocne ugryzienie i zaraz potem ból. Przebudziłem się szybko, poszukałem latarki i przeszukałem cały namiot w poszukiwaniu sprawcy zadanego bólu. Nic szczególnego nie zauważyłem więc wsunąłem się w śpiwór próbując usnąć ponownie. Zgasiłem latarkę i położyłem się z powrotem spać. Do rana pozostało jeszcze kilka godzin, lecz nie mogłem zasnąć. Leżałem z przymkniętymi oczami czekając podświadomie na kolejne ugryzienie. To było pewne, że coś mnie ugryzło i przypuszczałem, że był to jakiś mały owad.  Na mojej lewej nodze zaważyłem zaczerwieniony ślad po ugryzieniu i poczułem swędzenie, pieczenie i niewielki bąbel. Dobrze, że nie jestem uczulony na jad owadów - pomyślałem.  Jak więc już wspomniałem nie mogłem spać trochę zaniepokojony, a trochę z bólu. Miałem przeczucie, że coś niedobrego wręcz potwornego dzieje się na zewnątrz namiotu. Tak więc leżałem i czekałem sam już nie wiedząc na co.  Nagle u wejścia do namiotu zobaczyłem małe punkciki posuwające się w moją stronę i po skierowaniu strumienia światła latarki w tamtym kierunku, aż dech zaparło mi z wrażenia, a gęsia skórka natychmiast ukazała się na mojej skórze. W namiocie były dwie czerwone mrówki. W oka mgnieniu zerwałem się na równe nogi i depcząc te, które zdążyły wejść do namiotu, musiałem odganiać te co chciały wejść do środka.  Podczas tej czynności ujrzałem używając latarki, że wokół namiotu jest masa czerwonych mrówek, które otaczały mój namiot że wszystkich stron.   cdn.    P.S. Opowiadanie powyższe napisałem w 1977 roku, czyli prawie pół wieku temu i jest to czysta fantazja.    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...