Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Leoś? :))))))))
nie prowokuj! jestem jędza, więc zarządzę:

zmień zapach!
to łatwe w dzisiejszych czasach!


ooooooo, nawet wierszem poleciało!
a Twój wiersz...ładny, delikatny, klimatyczny i emocjami napisany!
buziak!
nie słuchaj durnowatej - oczywista!
:)))))))
:*

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nie da rady. zapach pioruński, że nie wydolę na środki odstraszające.
Tarciu, taki się napisał i dzięki za miło o takim:))

CMOK - JAK SMOK - LEO.

ufffffffff, odetchłam z ulgą!


:D
ok. Leoś! twarda szczuka z Ciebie! lubię!
pa!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nie da rady. zapach pioruński, że nie wydolę na środki odstraszające.
Tarciu, taki się napisał i dzięki za miło o takim:))

CMOK - JAK SMOK - LEO.

ufffffffff, odetchłam z ulgą!


:D
ok. Leoś! twarda szczuka z Ciebie! lubię!
pa!

smacznego gotowania!
pa!
Opublikowano

Ale pierwsza zwrotka, zresztą nie tylko pierwsza, to jest kunszt złośliwości kobiecej. Zresztą w każdej sytuacji z mężczyzną kobieta musi mieć rację; i ten wiersz to jest właśnie przejaw tego, a w najgorszym razie powetowaniem sobie straty (mężczyzny), wyżywając się (delikatnie, bo delikatnie, ale zawsze to) na nim, tj. dając mu do zrozumienia, że nie miał racji idąc w siną dal. Ale też wiersz rozwija się w stronę refleksji tj. niejakiego opamiętania się, czyli pogodzenia się z rzeczywistością, a więc rzeczowego przemyślenia sprawy; a kto wie, czy właśnie ten wiersz (w końcu jeden z Twoich najlepszych) nie zmierza do wniosku, że nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



WiJa, nie wiem czy istnieje kunszt złośliwości kobiecej , wiem, że można się pod ziemię zakopać ze złości, a to i tak nic nie daje, wtedy człowiek dostrzega , jaki był niemądry.

Dziękuję za poczytanie, i mimo wszystko przychylnie o wierszu.
Pozdrawiam - Leo.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Płyną łzy (Jak ja i ty)   A noc jest  Pustką    Która niczego  Nie wyjaśni    Nawet chłodu  Twoich i moich rąk    A dzień po nocy  Nigdy nie będzie taki sam    (Już nie wracam tam)
    • @violetta a co do przybysza, to zobaczymy jak sie zbliży do  marsa. wtedy się okaże, co to takiego. na razie pozostańmy przy tym, że to kometa. choć nasuwa się książka arthura c. clarke`a pt. "rama", kiedy to do ziemi zbliżył się ogromny pojazd obcych (z początku też był brany za kometę), lecz bez załogantów. załogę stanowiły roboty, maszyny o nieznanym przeznaczeniu... co innego w opowiadaniu andrzeja trepki pt. "goście z nieba". tam były cztery pojazdy obcych, na początku podobne do gwiazd zaobserwowane w pobliżu dyszla wielkiego wozu, tutaj załogantami okazali się obcy (fizycznie bardzo podobni do ludzi, lecz mentalnie całkowicie odmienni), którzy po wylądowaniu zaczęli zadawać bardzo dziwne pytania np. jak są rozmieszczone przestrzennie atomy w ścianie, z której nie wyodrębniali płótna van Dycka, albo o tangens kąta pod jakim znajdował się środek tarczy słonecznej, niewidocznej przez okno. to znów pytali o ubarwienie skał począwszy od sześciu kilometrów w dół, innym razem pytali o antenaty do pięćdziesiątego pokolenia wstecz. na zadane pytanie jaki tryb życia wiodą u siebie odparli, że uczestniczą w ponadczasowym wymiarze istnienia... ciekawe jakie pytania będą zadawać obcy z 3i atlas... 
    • i jak tu nie być nihilistą kiedy w takiej sytuacji filozofia jest w rozpaczach  pocieszeniem dla rogacza!   dostojewski, de beauvoir piszą o mnie scenariusze czytam, biorę nadgodziny chryste, nie mam już rodziny!   pamiętam pierwszy tego widok wracałem wtedy z biblioteki i jakby wyszli - on i ona spod dłuta michała anioła   ona - olimpia, wenus, gracja i on - hefajstos, neptun, dawid i ja, i za małe mieszkanie i my i biedny schopenhauer   ach, zostałem więc krytykiem by lać na ludzi wiadra żółci chcesz pochwały całą stronę idź - przekonaj moją żonę...
    • San z ej aj esi se jaja z nas
    • Jej świat kusił atrakcyjnością...         Kupiłem go i używałem według jej zaleceń...                                                       Było mi w nim dobrze...                      Erzatz blichtru skutecznie ukrywał pustkę..Świat obok był nieważny... Raził szorstkością prawdy i koniecznością wybierania...                 Nie dawał poczucia wtajemniczenia i wyższości...            Był taki nie...                                              Teraz spłacam dług...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...