Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie słyszysz głosu, co zza gór mówi piosenkami?
bicia godzin w zegarze zdmuchniętych truskawek?
jakim trzeba być głuszcem, by nie rozpoznawać drżenia fali,
kiedy w kraterach zimnych planet niesie tylko dla ciebie
jedno?

jedno słowo, powiedzmy szczerze – dwa.
na nowo stanę prężna, gotowa na wyzwanie,
a to, co dzieje się gdzieś, obok,
spadnie na dno.

zaczesz mi włosy do tyłu,
chcesz? zatrzasnę dla ciebie rzęsy wszystkich knajp.
odkorkuję wspomnienia sprzed roku.

tylko usłysz wrzask oddechu na szyi,
łomot spadających ramiączek,
huk domykanych śmietników,

bielizny czarnej jak twoje oczy.

Opublikowano

no właśnie, jaka cisza? peelka krzyczy, że chce usłyszeć te dwa słowa, a może nawet chce je mieć wykrzyczane... tak jak ona odważnie, przed całym światem
wspaniale Aniu
pozdrawiam serdecznie, marek
:)

Opublikowano

zmysłowo i ciekawie Aniu :) pięknie i interesująco zestawiłaś obrazy brudu i ciała.
jedno mi zgrzyta tylko: w trzeciej strofce z dużej litery napisałaś "Zatrzasnę" kiedy wszystkie jak jeden wyrazy są z małej literki. ale to pikuś tylko ;)
pozdrawiam serdecznie :)

Opublikowano

Witaj Aniu.
Ciekawy wiersz. Choć jeszcze muszę go trochę „potrawić” :)
Myślę, że to dobrze, bo zatrzymał mnie na dłużej.
Na tzw. pierwszy rzut oka - wydaje mi się, że można by usunąć przedostatni wers.
Byłoby płynniej i wiersz ładnie by się skracał (wersy 5-4-3-2-1).
Ale to tylko sugestia. To Twój wiersz i Ty tu rządzisz. :)
Pozdrawiam serdecznie,
Andrzej

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...