Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

lipiec wpadł z przesyłką suchych faktów
nie pukał dwa razy w drzwi otwarte
odkąd przeskoczyłeś przez próg w maju
z rozumem ściśniętym sztywnym Kantem

spakowałeś niebo zdjąłeś gwiazdy
gwoździe kłują sufit już bezprawnie
gipsem z suchych faktów zatrę ślady
doświadczenia z żabą-laborantem

Opublikowano

Aniu, chyba powinnam znać Laboranta, żeby w pełni rozumieć ten wiersz:) Ale ładnie posługujesz się metaforą. Podoba mi się Kant i gwoździe w suficie. "Niebo gwiaździste nade mną".... :) Cieplutko, Para:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


suchych faktów x2 - dlaczego i po co?

kiedyś bawiłem się skalpelem i żabą
a później cerowałem igłą i nicią
następnie puszczałem wolno
nigdy więcej się nie spotkaliśmy
nawet nie napisała listu ani nie przysłała pocztówki


wiersz pozostawię bez oceny
pozdrawiam
r
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


suchych faktów x2 - dlaczego i po co?

kiedyś bawiłem się skalpelem i żabą
a później cerowałem igłą i nicią
następnie puszczałem wolno
nigdy więcej się nie spotkaliśmy
nawet nie napisała listu ani nie przysłała pocztówki


wiersz pozostawię bez oceny
pozdrawiam
r

Dziękuję za wizytę, napisanie i opowiastkę o żabie. Miała prawo poczuć się rozdarta ;)

Wers "nie pukał dwa razy w drzwi otwarte" nawiązuje do książki i filmu pod polskim tytułem "Listonosz zawsze puka dwa razy", a skoro nie zapukał jak zwykle, peelka miała prawo poczuć się zaskoczona wizytą kuriera i zawartością przesyłki, (suchymi faktami). Te właśnie pozwoliły jej ostrząsnąć się i racjonalnie spojrzeć na peela i swoją sytuację. Dlatego uznałam, że powinnam je powtórzyć, zwłaszcza że pasowały mi do gipsu.

Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Czas bawi się naszymi zabawkami. Gdybyśmy ich nie mieli... albo gdybyśmy mieli zegary słoneczne.... ? :)   Udanego tygodnia życzę  
    • Świetny wiersz, tak foremnie, jak treściowo,  zgadzam się z przekazem bardzo mocno.  Wiele tracimy w tym codziennym zapędzie jak na autostradzie, czasami aż nie wiadomo za czym,  a taka introspekcja i rozejrzenie się po bokach są dla higieny psychicznej przecież potrzebne.  Chociaż nie raz wyrzucam sobie, że potrafię się zachwycić czerwonym listkiem jesiennym,  pomidorem na kanapce, (po)wietrznym ruchem trzciny nad wodą. Ale może właśnie to ratuje mi życie, a Ci "dorośli", którzy nie potrafią patrzeć na świat oczami dziecka i się nim rozkoszować, nie mają tej wrażliwości i receptywności, cierpią okrutne katusze?  Daje do myślenia (i odczuwania) Twój wiersz :)))   Serdecznie pozdrawiam (już jesiennie :))   Deo
    • @ToyerTwój zamysł podoba mi się, problemy techniczne typu nie potrzebne 'ja' w pierwszej zwrotce, to nie przeszkoda, w następnym spróbuj rytmikę poprawić. psocik retro wybacz Grzeszny ja byłem i beznadziejny, Nadzieję pochowałem pierwszy, Pierwszyznę sobie przyznałem, O nadziejo bez ciebie bezgłośnie - konałem.  
    • Nadzieja umiera ostania umarłem przed nią w martwej duszy zapytania wciąż jeszcze są ze mną Nadzieja nie ma głosu więc nic nie odpowiada lecz jest i ma dobry słuch dlatego do niej gadam Moja Nadziejo nie umieraj żyj we mnie do końca nie zostawiaj mnie samego  martwego ducha pocieszaj Dziękuję że jesteś i będziesz chociaż nie masz żadnej mocy bez ciebie się rozpadnę i na zawsze zostanę martwy To ty powinnaś umrzeć ze mną tego samego dnia z ostatnim oddechem lecz umarłem jeszcze przed tobą i to jest moim grzechem Zostawiłem cię najdroższa Nadziejo mam nadzieje że mi wybaczysz
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...