Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nie daj się prosić,każda z tobą chwila,
Rzeżbi w pamięci i przynosi nowe,
Myśli odwieczne,czyste ,brylantowe.

Piękno łąk zdobi,a życie umila,
Kwiatem łąk Bożych,pochylają głowę,
W miesiąc Maryjny,jak pieśni majowe.
A pośród ostów ,barwne piórka gila.

Płyń po błękitnym nieba oceanie,
Tym ,co do Stwórcy me modlitwy niesie.
Miodu zapachem i owadzim graniem.

I śpiewem serca w mym wewnętrznym lesie.
I ptaków wszystkich,na świecie śpiewaniem,
Astralnym niebem i jego bezkresie.

Józef Bieniecki

Opublikowano

Zwroc, prosze, uwage na odstepy pomiedzy wyrazami oraz interpunckje. Czasami stawiasz przecinki, po ktorych nie ma spacji, a czasami o jedna spacje za daleko. To troche razi.
Wiersz natury religijnej, ale bardzo poetyczny, mnie sie podoba, moze tylko rymy gramatyczne nalezaloby zmienic /nowe, brylantowe/, /lesie-bezkresie/.
Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...