Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jak sowie pióro upadł liść
co wyrósł we mgle
lecz to nie przez nadejście jesieni
czas jeszcze nie ten.

-spartańskie zamknięto serce
w ostatnia z niebieskich łez
podarowano człowiekowi
nie wiedzącemu kim jest.

w pół cieniu zamkniętemu
przez własne słowa
czekającemu aż pomoże
mu jakakolwiek osoba.-

odrasta dębu liść co upadł już
to nie będzie paproci kwiat
powoli i spokojnie za niedługo
odezwie się gdy przyjdzie czas.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Już mówię- ale to mój indywidualny pogląd
możesz się nie zgodzić Andrzeju, ja jednak
tak to widziałam, spostrzegałam bez oka czytałam:

jak sowie pióro upadł liść
co wyrósł we mgle - czy na pewno wyrósł? bo to odniesienie do człowieka?hmm.
lecz to nie przez nadejście jesieni
czas jeszcze nie ten. - i bardzo fajnie! bo dla każdego jest inny czas o!

-spartańskie zamknięto serce -hm..tu jest subiektywnie-bo zajrzeć nam ludzim trudniej
w ostatnią z niebieskich łez - tu pięknie, taki bezmiar tęskniący kochająco obejmujący..
podarowano człowiekowi - dobrze, że...chwała Panu!
nie wiedzącemu kim jest.

w pół cieniu zamkniętemu
przez własne słowa
czekającemu aż pomoże
mu jakakolwiek osoba. - jakakolwiek? czyli człowiek lub Bóg- który też jest Osobą - więc chyba dobrze, że czakająca(?) z wiersza czyta mi się, że może nie bardzo- to dobrze jest?
Niech czeka- czy nie czeka? trochę mało jednoznacznie mi jakoś...

odrasta dębu liść co upadł już
to nie będzie paproci kwiat
powoli i spokojnie za niedługo
odezwie się gdy przyjdzie czas. - ostatnia super!

J. to takie moje mruczenie na temat, ogólnie bardzo fajnie napisałeś(dużo także symboliki),
nie to żebym zachwalała ot tak czy jakoś siak; dzięki za lekturę pożywną
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


tak źle bardzo nie jest nie przesadzaj..dobra skończę już gadać (: J.nie ma za co, serdeczności po kości?:) Drobne takie tak drobne do przemyślenia- ale dobrz jest!
mam nadzieję(:

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @huzarc   wiersz trudny, głęboki, ważny.   czytam go jako apel do nas, do społeczeństwa.   odzyskajmy myślenie i język, aby obronić swoją tożsamość przed systemem, który jest jednocześnie totalitarny i wadliwy.  zachowajmy zdolności do głębokiej empatii i widzenia przyszłych konsekwencji, zanim wszystko sprowadzi się do zimnych liczb. dostrzeżmy niepozorne zło zanim ono stanie się rzeczywiste.           na marginesie. skandynawscy kryminaliści -  to ci z powieści Jo Nesbo i Stiega Larssona. zachęcam do lektury : Policja, Upiory, Pragnienie oraz Millennium. warto !!!!       świetnie napisany wiersz !!!!!!  
    • Sypiam mało. To dlatego nie śnię. Żadnych obrazów, które widziałem w muzeach, żadnych postaci. Głuchy dźwięk przy pukaniu – wieczny ja, moja beautiful skull, my beautiful scalp. Klątwa dziewiątej symfonii – skoczne rondo lub szybki finał, kakofoniczny wrzask jak wyrok u neurologa – z drugiej strony neuroplastyczność, nowe połączenia dendryt – akson są jak koleje do nieznanych miejsc – gdzie mnie nie było, gdzie byłem, z kim, wczoraj, dziś – piłem, nie pamiętam nic, nie łykam nic na niepamięć i to samo nic, w listopadowych barwach, nudzi mnie. Ach, jaki czuję się zmęczony! To nic. Żadnych ciemnych obrazów! Żadnych kobiet bez oczu! Odejdź Modigliani! Dajcie mi dobry tekst, nie nic! Jedynie tekst, aktorów, dwie aktoreczki z pasją. Karta za kartką – dobre szycie – zanim padną, kartka po kartce, moje wierne psy, do nóg. Kompulsywnie, metodycznie – jak by powiedział Stanisławski (od ilu lat już gnije i w nosie ma method acting) po raz trzeci, oglądam dokument o van Goghu – jak można tak spieprzyć kościół w Auvers, sam bym nie kupił takiego obrazu; już bliższa mi postać doktora Gacheta – doktorat z melancholii, paskudna choroba mówiąc między nami, sypiam zbyt mało, żeby pisać o onirycznych postaciach, krajobrazach, Bogu. Żadnej ołowianej bieli! Jestem udręczony – odpalam papierosa za papierosem, przesypuję resztki wspomnień o tobie z dłoni do dłoni między rozedrganymi palcami, drążącym językiem spijając z podłogi uciekającą przestrzeń, czas.  
    • @Leszczym Musiałem odpocząć - zastanowić się, kiedy byłem najszczęśliwszy, czy wtedy, gdy publikowałem tutaj, czy tam, w pismach - tutaj. NIe przesadzaj z erudycją, podstawowa wiedza nieco czasem poszerzona i wielkie braki w niej. Dziękuję, że jesteś. 
    • @markchagall Świadomość to latanie pęknięć. Ale bardzo trafnie. 
    • @Robert Witold Gorzkowski   Robercie.   najważniejsze Święto - NIEPODLEGŁOŚĆ.   uczciłem jak należy bo kocham swoją Polskę.   ale wiersz - on jest o miłości. nie mogłem się powstrzymać :)   dziękuję.       @m1234   niezwykły komentarz      i wspaniałe granie !!!!!   dziękuję :)      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...