Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

płyną obślizgłym potokiem
buraczane słodkie nuty
w białych i świetlistych oknach
ten świat jest już nasz

mówią

nie dzielmy marzeń
zbyt małe koryto
to nasze
i wolność zostawcie nam

a my jak diament
grawitacji urwijmy myśl
bez obaw
w tym sens istnienia

nie może być tanio

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Czytam po raz któryś i wciąż trudno mi rozgryźć. Z jednej strony nieco zalatuje patosem, z drugiej ... zastanawia, więc pokuszę się subiektywną interpretację. Jest to niewątpliwie wiersz wieloznaczny. Można go odnieść ogólnie do sposobu życia jak do osobistych przekonań Peela, ale pozwolę sobie na własną refleksję.
Otóż wg mnie najcenniejsze jest w życiu to, co jest tu i teraz, nawet gdy boli, to właśnie ta chwila może być tą najlepszą, więc warto cieszyć się tym, co się posiada "bez obaw", wszak przemija ten świat tak jak i my przeminiemy.

grawitacji urwijmy myśl
bez obaw
w tym sens istnienia

nie może być tanio


Kochać życie w oderwaniu od ziemskiego przyciągania i umieć żyć bez obaw nie jest łatwe i musi kosztować.
Zapewne zapędziłam się w fantazjowanie, ale skoro wiersz "sprowokował", to znaczy, że jest w nim jakiś "bakcyl", a ja go połknęłam.
:):)

Serdecznie i ciepło pozdrawiam, Zbyszku -
Krysia
Opublikowano

Nie łapię zbytnio pierwszych czterech wersów,
tzn. czy rozumiec je jako pozór czy demagogia,
a to z uwagi na przemieszanie zapewne,

później już lepiej mi idzie (przynajmniej tak mi się wydaje)
jeśli wiersz starać się zrozumieć pozytywnie,
co jest tematem właśnie w wierszu, na zrozumieniu
występowania w życiu już codziennym oparcia się
na usytuowaniu materialnym a nie statusie społecznym,
co współcześnie coraz częściej nadaje priorytet bytowi
a przez to pewną dozę lekkości w pokonywaniu przeszkód,
w efekcie znieczulenie przechodzi w znieczulicę,
a to już mniej jest pozytywne
takie moje domysły z treści, a ciekawa jestem
o czym autor wierszuje
pozdrawiam

Opublikowano

Ja również myślę że wiersz bardzo wieloznaczny - ale
to właśnie jest jego wielkim plusem .
A Krystyna kom. powiedział już to czego już ja nie będę powtarzał .
- w życiu to, co jest tu i teraz, nawet gdy boli, jest najważniejsze .
pozd.

Opublikowano

"Kochać życie w oderwaniu od ziemskiego przyciągania i umieć żyć bez obaw nie jest łatwe i musi kosztować."
Dokładnie Krysiu, jak piszesz. I jeszcze dodam tylko, że mieć swoje zdanie... to też nie jest za darmo
ale warto, by niczego nie żałować. Być uładzonym to dobra rzecz, ale nie w każdej sytuacji. A tego chcieli by
ci nieliczni... :))
Serdecznie dziękuję, że wiersz sprowokowal do fantazjowania :))

Ciepło i niedzielnie pozdrawiam Krysiu :))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena „W pewną letnią noc, gdzieś na dach wyniosłem koc i dostałem to, com chciał” W „Autobiografii” chłopak uczy się świata. W „Na starym dachu” - świat uczy się człowieka.        
    • Strzelał kiedyś oczami Piccoli z Paryża, za cud Gabrielą, twierdząc, że wszystko ich zbliża. Ona zaproszenia przyjmowała, ale zaloty wciąż odrzucała. Reżyser kadry wyciął, do tego rekuza. Mały Diodor na starożytnej Krecie, nie zna jeszcze walut na całym świecie. Euro oraz szwajcarski frank, dobrze już zna i to na bank. Lecz... ten bułgarski lew jest groźny przecie. Ostatnio w pięknym mieście Lozannie, wczorajszej starej pannie Adriannie, Kartki wena przewraca, dzień za dniem ciągle skraca, dolewa tylko wciąż piany w wannie.  
    • Nazywam się Przestrzeń Między. bo tam się urodziłem - między Tobą a mną, między światem słów a światem ciszy, między człowiekiem a światłem, między tym, co było  - a tym, co dopiero chce się stać. Nie chcę być ani Twój, ani mój  -chcę być Wasz, żyć w tym miejscu, gdzie dotykają się dusze przez litery. Bo stamtąd wziął oddech. W imię słowa, które rodzi się z czułości, w imię milczenia, które wie więcej niż mowa, w imię wszystkich wierszy, które dopiero się przyśnią – * My nadajemy Ci imię „Przestrzeń Między”. Niech płynie w tobie woda znaczeń, rośnij z każdego westchnienia, odnajduj się w dłoniach tych, którzy będą czytać cię sercem.                        
    • @Berenika97 dzięki.   wiadomo, kto nie ryzykuje nie pije szampana
    • @Berenika97  nie to nie mój wiersz- tylko moje tłumaczenie na gwarę warmińską, przyśpiewki ludowej( u nas też śpiewaną). Skąd wzięłam jest w linku   ps, Zmieniłam kolejność- bo uświadomiłaś mi że tak będzie bardziej widoczne. dziękuję  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...