Przemijanie

[Dorota_Karolina]

W starych domach czas
cienką pajęczyną przędzie
codzienność
Świt budzi wątłe życie
patrzy na zmęczone twarze
starych ludzi jak
spracowane dłonie wolno
zmywają ślady nocy
W starych domach
starzy ludzie nie liczą
lat ani godzin
Chylą ku ziemi
pomarszczone czoła
W kufrach okrytych kurzem
przechowują resztki wspomnień
Szafy pachną naftaliną a
chleb powszedni
ma smak goryczy
Starzy ludzie w swych
starych domach
nie widzą już dnia
Tęsknią i ciągle
Czekają na sen

[zdrojek]

Dosyć (wydaje się) chaotyczny, gdzieś tam w środku gubi się koncept. Generalnie słabo, ale pisz dalej. Trzymam kciuki.
Pozdrawiam.

[Kikus Dzikus]

czytam, ale po to by skończyć
nie-dlatego, że mnie zaciekawił
wiesz o co chodzi?
ale pisz, pisz, bo czuję, że coś się tli :)
pzdr:)

[Pielgrzym Ostatni]

Myślę, że brak tutaj suspensu i pewnych niedopowiedzeń, wszystko jest dosłowne i jednym ciągiem. Już jakby podzielić na strofy , dodałoby to trochę "dramatyzmu". Ale w tle rzeczywiście coś tam przebija, jako próba - do zaakceptowania. Pozdrawiam

[Dorota_Karolina]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie wiem o co chodzi, ale dzięki za poczytanie.Pozdrawiam.

[Pan_Biały]

za dużo przymiotników, przeobrazowałaś wiersz zupełnie niepotrzebnie
czekam kolejnych
pozdrawiam
r