Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ryby

Leszek_Nord
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/110035-ryby/

Rekomendowane odpowiedzi

WiJa

WiJa

Opublikowano
Opublikowano

Ciekawi mnie dla kogo jest ten wiersz, bo tak naprawdę, chociaż jest do i dla wszystkich, to jednak do nikogo-siebie, tylko zawsze do kogoś-obok. Ale dobrze, że jednak jest taki wiersz, że można się czegoś więcej dowiedzieć, właściwie o sobie, i najlepiej kiedy o sobie, bo inaczej to nie dotrze z pozytywnym skutkiem. Bo zawsze to lepiej (wygodniej, bezpieczniej) widzieć to i owo u kogoś, byle tylko niczego niewłaściwego nie zobaczyć w samym sobie. I nawet ten, tak prosty i tak dobry wiersz nie pomoż; każdy tylko będzie dobrze wiedział, co jest grane, w czym rzecz, ale nikt, jak już mówiłem, nie weźmie sobie tego do siebie. I więc po lekturze wiersza, tak samo będzie, jak było przed…, jakby nie było wiersza, jakby nie było problemu, jakby nie było (takich) ludzi. Są, i będą tylko rybki w akwarium, które… (głosu nie mają), którym właściwie więc można przypisać wszystko, a nawet jeszcze więcej, i to wcale nie będzie absurdem, przynajmniej jak na/dla niektórych ludzi. Pozdrawiam

Leszek_Nord

Leszek_Nord

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


mam pytanie, czy wyboldowane przezmnie posiadają 'istotność niezbędną' ;) ?
jeśli tak, to będę się gimnastykować i naginać....,
póki co, nie czuję potrzeby wiązania płota z szybą ;)
fisiu myślałem o tych robakach, że za płotem, to już nie moje, że nie muszę się nawet wysilać, by je jakoś nazywać, że to takie mięso, do którego trudno się przyczepić, tylko łyknąć...Dzięki za czytanie, pozdrawiam. Leszek.
MARIUSZ RAKOSKI

MARIUSZ RAKOSKI

Opublikowano
Opublikowano

Bardzo dobre!

Wszystko na swoim miejscu: ciekawa sytuacja liryczna (świat przedstawiony dzieła... poety-

ckiego :D), ładnie sobie ten płotek, robaczki naszkicowałem. Mocne ostatnie wersy:

ale trzymane za szybą
łatwo ulegają iluzji
łykają wszystko
co im się rzuci

I proszę, zrobiłeś z nas rybki niemięsożerne :D

Ten wiersz powinien zostać polecony. Do ulubionych.

PS Też chyba pierwszy, który przypadł.

Leszek_Nord

Leszek_Nord

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuję Doroto. Nie wszystko jednak jest tak pięknie. WiJa zwrócił uwagę, że piszący ustawił się, a przy okazji czytających, po drugiej stronie szyby. W roli manipulatora. Muszę się zastanowić, co z tego wynika. Pozdrawiam. Leszek.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/110035-ryby/
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Mitylene
      zwyczajność

      Przez Mitylene · Opublikowano

      @marekg czytając Twoje wiersze próbuję " złapać myśli" , które wplecione są w wersy, ale są one takie eteryczne, delikatne, wręcz nieuchwytne...Lubię jednak wnikać w ten wyjątkowy świat, gdzie przenikają się ludzkie cechy charakteru z otoczeniem, nadając właśnie przedmiotom rożne emocje. Latarnia, która spala się ze wstydu obnaża doskonale  ludzkie słabości...Bardziej ujmująco i magicznie nie możnaby tego wyrazić...Dla mnie to poezja z górnej półki! Pozdrawiam :)
    • Mitylene
      Z czasem

      Przez Mitylene · Opublikowano

      @Radosław czas jest dla nas nieubłagalny. On nigdy nie zostawia reszty, jedyne co zostawia to niedosyt po utraconych chwilach...Powiedziałabym, że jest wręcz bezlitosny...Gratuluję miniatury, jest bardzo udana moim skromnym zdaniem. Pozdr:)
    • Mitylene
      Szepty wiatru

      Przez Mitylene · Opublikowano

      @Alixx22 ten szept wiatru przedstawiony w wierszu przenika niepokojem do szpiku kości. To " zawodzenie wśród sosen" jest tak obrazowe, że i ja je słyszę...A " krzyk nasączony szeptem cienia" jest niebanalną metaforą osamotnienia podmiotu lirycznego. Innymi słowy ten wiersz to tzw. moje klimaty. Pozdr:)
    • Mitylene
      Dwie sceny

      Przez Mitylene · Opublikowano

      @Waldemar_Talar_Talar ciekawy wiersz z motywem dwóch scen. Tylko tak sobie rozmyślam, że scena to i może nawet jest jedna tylko jej wygląd ulega niekiedy zmianie , no i role różne w życiu przybieramy. Druga kwestią wartą reflekji jest także stwierdzenie na końcu weru, traktujące o tym , że człowiek  nauczył się grać rolę...Chyba nie zawsze umiemy te role zagrać, niekiedy potrzebujemy wsparcia innych ludzi. Ile razy popełniamy przecież błędy co mogłoby sugierować, że jednak nie do końca umiemy właściwie tę rolę odegrać...Interesujący jest Twój wiersz, lubię właśnie takie, które pozostawiają tyle wolnej przestrzeni do interpretacji! Pozdrawiam!
    • Gosława
      Prośba do A (kolejna)

      Przez Gosława · Opublikowano

      @Leszczym tylko byś powiedział inaczej

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...