Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

"Twoje łąki"


Tylko łzy moje moga byc obok ciebie,
Tylko mysli,
Ciało dalej od ciebie ...
Dusza twa..

Wspomnień dzwięki tanczące jak tęcza wokół ciebie,
Pragne za Ciebie Czuć to co złe..
Twoje rany na ciele mieć..

Spokój ci podarować , zabrać ból serca ..
Pragnienie życia wrócić i powiedzieć ze ...
Zawsze ...

Zawsze mimo spadajacych gwiazd ,
Zawsze na zachodach i wschodach Ty Tu
Zawsze na zawsze i wiecej nie znam słow ..

Ty wiesz Ty widzisz..
Nieme oczy na mnie spoczywają
Pogładze Cie

Biegniesz w moich ramionach ,
Dalej niz moge zobaczyc cie,
W oczach wspomninia

Razem przez pola,
Razem przez bagna
We dwoje w trawie
Razem tam

Teraz śpij serce mowi ze juz czas,
Dotknij mnie bedziesz bezpieczny
I nikt nie znajdzie nas

Opublikowano

Witam,
dziwnie bliski ten wiersz dla mnie jest..., dużo znanych mi motywów...
"i nikt nie znajdzie nas' gdzieś ja to już napisałem, problem tylko że nie pamietam gdzie, hehe
a o formie nic nie powiem, bo się za mało na tym znam,

Pozdrawiam,
Kai Fist

Opublikowano

Dzieki za komentarz to może śmieszne dla niektórych ludzi ale to wiersz o psie wspaniałym przyjacielu. Forma pewnie zła licze sie z tym, tu nie ma sie liczyc forma ale tresc . Pozdrawiam sierdecznie Sool

Opublikowano

Pewnie masz dość emocjonalny stosunek do tego tekstu.
Niestety dla mnie jest banalny. Wytarte zwroty, zbyt wiele powtórzeń, nieciekawa wersyfikacja, przestawny szyk zdań jakby na siłę ale bez potrzeby i (przykro mi ale) nudny temat.
Takie jest moje subiektywne zdanie.

pozdrawiam

Opublikowano

Panie,
Waruję na straży!
Beze mnie,
kto będzie strzegł ich domu?
Pilnował ich owiec?
Kto będzie wierny?
Nikt - prócz Ciebie i mnie -
nie wie, czym jest wierność.
Mówią mi:"Dobry piesek! Grzeczny piesek!"
To tylko słowa...
Klepią mnie,
rzucają mi stare kości
i bardzo się niby cieszę...
Przyjmuję wszystko,
bo oni myślą, że jest mi dobrze.
Czasem ktoś kopnie, gdy mi wejdzie w drogę.
Przyjmuję i to, bo cóż mi szkodzi.
Waruje na straży.
Panie,
nie daj mi umrzeć,
dopóki cokolwiek im grozi.

smile.gif

Opublikowano

Magdo dwa ostatnie wersy poruszyły mnie przyznaje moze dlatego ze to świeze doświadczenie dla mnie ,ale Twe Dzieło jest wielkie przy moim i powinnyśmy zmienić ich położenie moj na dół Twoj na góre .Pozdrawiam!

Opublikowano

Panie od kredek , jsli ma Pan zamiar zawsze tak po ludziach jezdzic to zycze powodzenia ale nie pozwole robic Panu ze mnie posmiewiska i spowadzania wszystkiego do niczego. Pozdrawiam Pana i życze Rozumu nie liczy Pan sie z nikim:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @MigrenaBardzo dziękuję! Myślę, że "po swojemu" będę lepsza jako człowiek. Dobroć jest pięknem:)
    • Kocham przy Tobie milczeć, tulić się do Ciebie, jakbym nie miał matki Nienawidzę ciebie słyszeć, dotykać cię to kara za odwrócony krzyż Kocham Cię tak mocno, że wsiadłbym z Charonem do łódki, aby przebyć cały Styks, lecz nie odwrócę się   Nienawidzę braku gracji, twej krwi i wersów pełnych łoju do mnie Kocham Twoje rady, głos Twój prowadzi mnie do wyjścia z wykrotu Nienawidzę cię za dyby, które gruchocząc mi kolana, podłączyły thymatron na apetyt życia, opluwając mnie w lochu   Kocham Cię tak, że nieważne jest, czy pachniesz zmierzchem, trawą po ulewie, smogiem czy obłokami z szarego mleka Nienawidzę cię, bo gdy spałem obok ciebie, ukradłaś mą lirę i biografię Orfeusza Kocham Cię tak mocno, jakby wszechświat zmniejszył się do naszych objęć, a czas zdziwił się, że zegar nie tyka, wszyscy byli w pracy, a myśmy wybrali wagary od życia   Zła siostra Miłości w końcu się poddała Biegniemy tą plażą, już się nie chowając Igła magnetyczna odszukała zorzę i dziewiczą dróżkę, życie Nam zwracając, lecz…   czy to wszystko nie było tylko w listach naszych, mirażach o kąpieli w Gangesie młodości i czy zaraz spoceni nie otworzymy spojówek, budząc się przy złej siostrze Miłości?
    • @aniat. Ładnie się to harmonizuje: nastrój – dźwięk – obraz; szkoda, że odpuściłaś w rymy w ostatnich wersach, cztery mogłyby się zgrać.
    • Zrównają cię z ziemią. -No, chłopie, nie mów, że klasyczna? Robić, robić, robić! Wybebeszą z ciebie wszystko co wyższe, wszystko co nie pragmatyczne. Żreć, żreć, żreć! Wykpią słabości, wszystkie twoje samotności. Pieniądz, pieniądz, pieniądz! I będą ciągnąć za kostki w dół, implementować ci pustkę, agitować swe plebejskie nawyki. Umniejszać wszystko, smagać cię codziennie po mózgu parszywymi jęzorami parzącymi jak pokrzywy, okraszając to wszystko żarcikami podszytymi rzadkim kałem i opowieściami o jebaniu, najebaniu się, pojebaniu i dojebaniu sąsiadce i jej córce- i to wszystko wygłoszone z chwałą jakby to była nobilitacja.  I przylega do ciebie ten Nietzscheański wyziew. Jan Pelc wróży ci przyszlość; takie jest życie, słabiaku.  Sygnał, 5 nieodebranych, nie pójdziesz już tam- postanowione. Nie zostaje za wiele: Decasia, Ladoni, Górecki, tory, las, ambient, człowiek słoń i Curtis- a to wszystko ponad dekadę później niż planowałeś.
    • @Gosława Pokochają siebie to i Ciebie polubią -:)Wszak tu poetyckie dusze tu się spotykają …nawet jak rogate-:)Dobrej nocy

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...