-
Ostatnio w Warsztacie
-
Yavanna 275
Zmrożona
Niczym kiepska kawa
Chłodem oddechu zbyt płytkiego
W buncie
Przed karcącym spojrzeniem
Wewnętrznego oka
Trwam
Sycąc czas tanią dopaminą
Na wyciągnięcie palca
Okradam się
W nieskończoności niespełnień
Dni coraz krótszych
Wierzgając
Z uporem osła w zaprzęgu
Rzeczy do zrobienia
Taplając się
W błocie poczucia winy
I durnej satysfakcji
Z niczegoZmęczona sobą
Mistrzyni autosabotażu0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 44 odpowiedzi
- 537 wyświetleń
-
- 29 odpowiedzi
- 771 wyświetleń
-
- 28 odpowiedzi
- 257 wyświetleń
-
- 25 odpowiedzi
- 359 wyświetleń
-
- 24 odpowiedzi
- 478 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Sylwester_Lasota · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Aż musiałem poszukać... Ponieważ sporo jest wariacji tego pomysłu i trudno znaleźć konkretne jej źródło, postanowiłem dorzucić swoją :) poszedł Patryk po parasol pozostawił psa przy płocie policyjny przyszedł patrol postanowił podjąć pracę Pimpek pogryzł policjanta podnosiła potem prasa pan policjant przeciął penta przewrotnego psa pogłaskał potem przybył pan prezydent pod psem podróż popamięta pisarzyna pisał przykro Pimpek pogryzł prezydenta pełna pomoc pogryzionym przywieziono profesora psa przypadek podle podły Pimpek pogryzł prorektora Patryk przyszedł po Pimpusia po parasol poszedł psisku pozostawił psa prymusa przeszedł po pobojowisku Pozdrawiam :) -
Przez Starzec · Opublikowano
dzień jak dzień gwiazdy błysk niebo przyjacielem dziś -
Przez Wiesław J.K. · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
@MIROSŁAW C.Podkowy na szczęście! -
Przez Marek.zak1 · Opublikowano
Też takie lubię, mądre w lekkiej formy bez spiny. Pozdrówki -
Przez Andrzej P. Zajączkowski · Opublikowano
W dawnych czasach, gdy ktoś miał monet stos, Gdy wojna tuż, lub najazd zamierzał, Z obawy by cenny nie przepadł trzos, W ziemi skrywał i duchom powierzał I wiązał je, by go pilnie strzegły Do powrotu; a gdy w dom nie wracał, Zaraz już starał się ktoś przebiegły Ducha przekonać by jemu wypłacał; Czym bliżej ludzie, tym dalej bieży, By skarby były w ziemi ukryte. Jak temu Duchowi, tak tobie zależy, By twe Niebios dary nie były użyte; Szkoda, gdy w chłodzie twej krwi skąpane, Tobie zbędne, a innym nie dane. I Michael (jeśli brzmi wam nieco archaicznie, to dlatego że Drayton jest ze 20 lat starszy od Shakespeare'a): In former times such as had store of coin, In wars at home, or when for conquests bound, For fear that some their treasure should purloin, Gave it to keep to spirits within the ground, And to attend it them as strongly tied Till they return'd; home when they never came, Such as by art to get the same have tried From the strong Spirit by no means force the same; Nearer men come, that further flies away, Striving to hold it strongly in the deep. E'en as this Spirit, so you alone do play With those rich beauties Heav'n gives you to keep; Pity, so left to the coldness of your blood, Not to avail you, nor do the others good.
-
-
Najczęściej komentowane
-
.thumb.jpg.2a4c1fb1be2384bf2f494e0e37245a0e.jpg)
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się