Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zasnuci w mroku

Joanna_Janina
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Joanna_Janina

Joanna_Janina

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

wśród wieczornej ciszy
po spalonej ziemi
płynie pieśń głucha
przenikana łkaniem

wiatr chłodny ją niesie
tylko w taki sposób
czyniąc ukojenie
w milczącym cierpieniu

w ciemnym mroku zasnute
postacie dzieci bez nadziei
błąkają się jak zjawy
nieznające celu

bystre dziecięce oczka
tak żądne chleba i miłości
której nie znają nawet
ze zwykłych opowiadań

pokochaj dziecię
schowane wśród gąszczu
bo jego jedyną nadzieją
jesteś ty misjonarzu

WiJa

WiJa

Opublikowano
Opublikowano

Wiersz byłby lepszy, gdyby nie był tak bardzo (żeby nie powiedzieć nachalny) namawiający. No i też ta zbytnia kategoryczność wielu stwierdzeń w tym wierszu, raczej nie pomagam, a przeszkadza, tyle temu wierszowi, co potrzebie udzielenia pomocy tym dzieciom. I czy ja wiem, czy tak bardzo to są „dzieci bez nadziei” czy „nieznające celu”, myślę, że na ich dziecięcy i tamtejszy (miejscowy) sposób, dzieci te przynajmniej nie pozbawione są normalnego myślenia, zresztą połączonego z marzeniami. Oczywiste jest, że punkt widzenia, zależny jest od punktu siedzenia, z naszej więc perspektywy, dzieci te są bardzo nieszczęśliwe, a z punktu ich samych, wcale tak nie musi być, przynajmniej tak bardzo źle. W końcu, co dla jednych jest normalne, dla drugich (to samo, takim samym) być nie musi i nie bywa. Co też wcale nie znaczy, żebym w najmniejszym stopniu wątpił, albo ograniczał dostęp jakichkolwiek dzieci, do tego, co wszystkie dzieci mają, albo mieć powinny i to bez dwóch zdań. Nie kwestionuję więc potrzeby pisania takich wierszy, a nawet w pewien sposób (nie koniecznie sensu stricte literacki) takie utwory są potrzebne, a nawet pożądane (można powiedzieć, że na równi z chlebem i wodą /jak dla niektórych dzieci w niektórych miejscach/) o czym właśnie często powinno się przypominać, upominając się o pomoc dla nich.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wiechu J. K.
      Przykartuski Las. Wizyty

      Przez Wiechu J. K. · Opublikowano

      @Corleone 11

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Dziękuję Michale i pozdrawiam serdecznie :)
    • Robert Witold Gorzkowski
      Modlitwa Wigilijna

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      @beta_b dziękuję
    • Cole
      O moich przyjaciołach

      Przez Cole · Opublikowano

      to nie są twoi przyjaciele.  tak mi próbowano wmówić Co tak naprawdę o nich wiesz? muszę się trochę natrudzić    by przypomnieć sobie szczegóły ich żyć, ich związków, ich przeżyć  jak gdyby me myśli już pruły zapamiętanych faktów nić   nie wyrecytuje ich wszystkich miłości, nie znam ich życia w szczegółach nie często jestem u nich w gości czyżby się ta relacja popsuła?   tak naprawdę wiem o nich wszystko  co powinienem wiedzieć i nie potrafię sobie wyobrazić  lepszych przyjaciół na świecie 
    • Marcin Tarnowski
      Ambicji eksport kontra jej duszenie

      Przez Marcin Tarnowski · Opublikowano

      Myślę, że Polska nie jest najnieszczęśliwszym z państw, jak to się zdaje po lekturze wielu ujęć jej dziejów. – Czy to nie przeniesienie wady wiadomości, przedstawiających serię codziennych katastrof? – Bo, spójrzmy na końcówkę listy krajów szczęśliwych, na te najnieszczęśliwsze: – Państwo wielkomorawskie – nie przeżyło średniowiecza; – Księstwo Serbołużyczan –  nie przeżyło średniowiecza;           A przecież odnotowywani są ich władcy: Książę Derwan (ok. 632 w kronice Fredegara, łac. Dervanus, dux Surbiorum), jako książę plemienia Surbiów (tj. Serbów łużyckich), Książę Miliduch (†. 806, łac. Miliduoch, Melito, Nusito) – książę serbołużyckiego związku plemiennego, a nawet z tytułem „król Serbii”. – Państwo Wieletów vel Luciców – nie przeżyło średniowiecza; – Państwo Stodoran –  nie przeżyło średniowiecza; – Państwo Obodrytów –  nie przeżyło średniowiecza;           A przecież znani są ich niektórzy władcy, np. Książę Gostomysł (†844, łac. Goztomuizli, Gestimulum). Książę Stoigniew (†955), wymieniany jako współrządzący z Nakon (†965 lub 966) Książę Dobomysł (w 862 wg Annales Fuldenses odparł najazd Ludwika II Niemieckiego, po łac. zwano go Tabomuizl), Książę Mściwoj, który w r, 984 roku wziął udział w zjeździe w Kwedlinburgu. Książę Przybygniew vel po niemiecku Udo. Książę Racibor. Książę Niklot. – Prusowie – nie przetrwali średniowiecza; – Jaćwingowie – nie przetrwali średniowiecza; – Królestwo Burgundii – nie przetrwało średniowiecza, choć w latach 1477-1795 wymieniani są władcy Burgundii ale tylko tytularni, bez ziemi i realnego państwa. Itd. A Polska? Z Polską jak widać mogło być dużo gorzej!   Pozdrawiam!  
    • andrew
      Boże Narodzenie

      Przez andrew · Opublikowano

      piękny dzień  słowo Ciałem się stało    niebo otworzyło świt  przyszedł na świat  Bóg człowiek    Jego słowa  światłem  światłem  wskazującym drogę    mamy  prawdziwą wolność  możemy Go przyjąć  lub nie  nasz wybór    bez Światła… łatwo pobłądzić   12.2025 andrew  Boże Narodzenie   

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...