Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

patrzysz jak rośnie
coraz szersza studnia w moim oku
deszcz przecieka przez poddasze
woda nadal rzeźbi colorado

powtarzam się
kopie gorsze są od oryginału

cóż
subtelność wskazówek
przestała mieć znaczenie

coraz głębsze są też twoje oczy
i rozumiesz już że mamy obowiązek
wyjść
i przejść się po tej jebanej planecie

tu chmury owijają wokół siebie morze
myślę że bóg wie na ten temat
tyle co twój pies

pustka rodzi dzieci

rosyjskie powietrze
szeleści w liściach

wystarcza mi to

Opublikowano

patrzysz jak rośnie
coraz szersza studnia w moim oku
deszcz przecieka przez poddasze
woda nadal rzeźbi colorado

powtarzam się
kopie gorsze są od oryginału


cóż
subtelność wskazówek
przestała mieć znaczenie


coraz głębsze są też twoje oczy
i rozumiesz już że mamy obowiązek
wyjść
i przejść się po tej jebanej planecie

tu chmury owijają wokół siebie morze
myślę że bóg wie na ten temat
tyle co twój pies

pustka rodzi dzieci

rosyjskie powietrze
szeleści w liściach

wystarcza mi to


wytłuszczone bym natychmiast wywalił nie ucierpi wiersz na tym a jest zbędne rozpaćkane / i enterów bym nie używał tylu / ale ważne że czuć że to Twój styl /

t

Opublikowano

nie żebym była jakaś grzeczna czy zdewociała, ale coś mi w tej "jebanej planecie" przeszkadza, niemniej wiersz świetny, tak jak lubię

z nie aż tak jebanej planety pozdrawiam
v

Opublikowano

oczy bym zamienił np. na żyły bądź zmarszczki
"woda nadal rzeźbi colorado" to colorado takie zbyt "wielkie"
"tu chmury owijają wokół siebie morze
myślę że bóg wie na ten temat
tyle co twój pies" ---ta strofa na bardzo, bez "twój"
wiersz przyzwoity w całokształcie
pozdrawiam
r

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Panie Biały! Nie chciałem już z tymi żyłami i zmarszczkami, bo zawsze starałem ograniczać się w "używaniu" słów z tego samego rejonu, a jedno powtórzenie nie uwiera bardzo. A z "twój" jakoś lepiej mi się czyta, jakby nie gubił rytmu, no ale może to subiektywne odczucie. Dzięki.

Pzdr

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @huzarc   wiersz trudny, głęboki, ważny.   czytam go jako apel do nas, do społeczeństwa.   odzyskajmy myślenie i język, aby obronić swoją tożsamość przed systemem, który jest jednocześnie totalitarny i wadliwy.  zachowajmy zdolności do głębokiej empatii i widzenia przyszłych konsekwencji, zanim wszystko sprowadzi się do zimnych liczb. dostrzeżmy niepozorne zło zanim ono stanie się rzeczywiste.           na marginesie. skandynawscy kryminaliści -  to ci z powieści Jo Nesbo i Stiega Larssona. zachęcam do lektury : Policja, Upiory, Pragnienie oraz Millennium. warto !!!!       świetnie napisany wiersz !!!!!!  
    • Sypiam mało. To dlatego nie śnię. Żadnych obrazów, które widziałem w muzeach, żadnych postaci. Głuchy dźwięk przy pukaniu – wieczny ja, moja beautiful skull, my beautiful scalp. Klątwa dziewiątej symfonii – skoczne rondo lub szybki finał, kakofoniczny wrzask jak wyrok u neurologa – z drugiej strony neuroplastyczność, nowe połączenia dendryt – akson są jak koleje do nieznanych miejsc – gdzie mnie nie było, gdzie byłem, z kim, wczoraj, dziś – piłem, nie pamiętam nic, nie łykam nic na niepamięć i to samo nic, w listopadowych barwach, nudzi mnie. Ach, jaki czuję się zmęczony! To nic. Żadnych ciemnych obrazów! Żadnych kobiet bez oczu! Odejdź Modigliani! Dajcie mi dobry tekst, nie nic! Jedynie tekst, aktorów, dwie aktoreczki z pasją. Karta za kartką – dobre szycie – zanim padną, kartka po kartce, moje wierne psy, do nóg. Kompulsywnie, metodycznie – jak by powiedział Stanisławski (od ilu lat już gnije i w nosie ma method acting) po raz trzeci, oglądam dokument o van Goghu – jak można tak spieprzyć kościół w Auvers, sam bym nie kupił takiego obrazu; już bliższa mi postać doktora Gacheta – doktorat z melancholii, paskudna choroba mówiąc między nami, sypiam zbyt mało, żeby pisać o onirycznych postaciach, krajobrazach, Bogu. Żadnej ołowianej bieli! Jestem udręczony – odpalam papierosa za papierosem, przesypuję resztki wspomnień o tobie z dłoni do dłoni między rozedrganymi palcami, drążącym językiem spijając z podłogi uciekającą przestrzeń, czas.  
    • @Leszczym Musiałem odpocząć - zastanowić się, kiedy byłem najszczęśliwszy, czy wtedy, gdy publikowałem tutaj, czy tam, w pismach - tutaj. NIe przesadzaj z erudycją, podstawowa wiedza nieco czasem poszerzona i wielkie braki w niej. Dziękuję, że jesteś. 
    • @markchagall Świadomość to latanie pęknięć. Ale bardzo trafnie. 
    • @Robert Witold Gorzkowski   Robercie.   najważniejsze Święto - NIEPODLEGŁOŚĆ.   uczciłem jak należy bo kocham swoją Polskę.   ale wiersz - on jest o miłości. nie mogłem się powstrzymać :)   dziękuję.       @m1234   niezwykły komentarz      i wspaniałe granie !!!!!   dziękuję :)      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...