Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

pod wysokim murem
kamienną gwiazdą
siadają anioły
nie patrząc na niebo
rozsiane wokoło
krzyże drewniane
płoną przeznaczeniem
czekają na tego
który im przyniesie
światło
obiecane przedwiecznymi słowy

łzy nie płyną
przez woskowe twarze
beznamiętną ciszą
przelewa się wieczność
odziana w purpurę
myśli - pajęczyną
oblepiają dłonie
słodkimi kokony
sklejają paznokcie
pióra białe
w mur się wtapiają

nim przyjdzie
kamieniem się staną
na zawsze
Opublikowano
huh.gif
do diabła z mafią. zastrzeliłaś mnie tym wierszem. jest niesamowity, namalowałaś scenę, z którą będę chyba dzisiaj zasypiać, pod powiekami i pod poduszką się zagnieździ i nic nie poradzę...

i tak mam uwagę - ostatni kawałek, ten trójwers: jest do przewidzenia. wstaw coś innego, rozbuduj obraz, przeskocz tę myśl, a cię ozłocę! no bo aż szkoda, tu dobre zakończenie jest kluczem do perfekcji.

ale zabieram tak czy siak
Opublikowano

ech, lubię Anioły...
a i przeznaczenie jest...
Anetka ma rację, malowniczy jest ten obraz, a ona się na tym zna jak nikt inny, co tu ukrywać
biggrin.gifbiggrin.gifbiggrin.gif


Pozdrawiam,
Wojownik na ścieżce przeznaczenia,
Kochający Anioły,
Kai Fist

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...