Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jaśnieją przestwory ścian, pomiędzy nimi
cienie rozkochane we wdowach czarnych
testamentach marnych, losach koszmarnych
pod drzwiami przemykają milczące ulotki
z lotnych piasków pałac nadziei i potęgi
gdzieś słońce zabłąkało się i znikło

idzie wiosna, traktory budźcie się!
wiosna nadchodzi ciężarna
kobiety z kłosami w dłoniach
mężczyźni wycinają kupony
i liczą – toto toto toto

lotek błyszczącą gwiazdą złudzeń
w szybie odbija się zbita madonna
stare śmiecie, listy, wiersze i notatki
umierają zwijając się do środka

gdzieś pomiędzy ścianami ułożyliśmy historię
białego krzyża na tle błękitnego nieba
skalistego szczytu gdzieś hen za lasami
stworzyliśmy historię pełną wzruszeń i czarów
liściastych demonów i różanych diabłów
majowych przędzideł jasnych czarownic

idzie wiosna, dziewczęta budźcie się
wiosna nadchodzi ciężarna!
panowie, uśmiechy na usta
jabłonie zakwitną na nowo
znowu czeka nas grzech

Opublikowano

od momentu gdzie są lotki coś bym zrobił

propozycja ?

idzie wiosna, traktory budźcie się!
wiosna nadchodzi ciężarna
kobiety z kłosami w dłoniach
mężczyźni wycinają kupony
i liczą – toto toto toto lotek
gwiazdozbiór pieniędzy

stare śmiecie, listy, wiersze i notatki
umierają zwijając się do środka
/

coś w ten deseń wedle moich wyobrażeń

reszta jak to u Ciebie /

t

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




socrealizm ? chciał się Pan popisać wiedzą encyklopedyczną tyle że
ta wiedza nie pokrywa się z pokrywą wiersza / proszę chociażby sprawdzić co to był
socrealizm /
wiersz może jedynie przywoływać i rozdmuchiwać jednocześnie echa poezji nowej fali
ale nie socrealizmu /

t
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




socrealizm ? chciał się Pan popisać wiedzą encyklopedyczną tyle że
ta wiedza nie pokrywa się z pokrywą wiersza / proszę chociażby sprawdzić co to był
socrealizm /
wiersz może jedynie przywoływać i rozdmuchiwać jednocześnie echa poezji nowej fali
ale nie socrealizmu /

t

Wiosna jest specyficzną porą, z której korzystał nasz zdechły już system. Wiosna jako pęd do życia doskonale komponował się z propagandą. No chyba nie muszę wspominać o takim produkcyjniaku jak "Traktory zdobędą wiosnę" (chyba tak to było). No tyle, że jest to jedyne odniesienie do socrealizmu, bo na mój skromny gust cała reszta jest daleka odeń jak słońce do księżyca. :)))

Co do zmian, muszę pomyśleć, bo to jeszcze wersja warsztatowa.

Dzięki Tomaszu.
Opublikowano

Tutaj nie ma krzty z socrealizmu - odszedł szybciej, niż się pojawił, na szczęście.

Na pierwszy rzut oka: gawędziarstwo. Nic z tego: to nie pisanie, kolejny przykład

na głęboką refleksję nad każdym słowem,

naturalny, nastrojowy, solidny.

Bez konieczność kondensacji.

Dobry.

Pzdr
:::)

Opublikowano

Czytając wiersz, bardzo życzliwie zazdroszczę
umiejętności wypowiadania myśli w tak prosty i jednocześnie
subtelny sposób. Jest się nad czym zastanawiać;
pokiwać głową: tak, tak i poczuć mrowienie emocji.
Serdecznie pozdrawiam
- baba

Opublikowano

"idzie wiosna, traktory budźcie się!"
"kobiety z kłosami w dłoniach"
to mości panowie
bez popisów, nie będę innym odbierać chleba;)
do tego plakat z kobietą na traktorze i 300% normy
a swoją drogą pan Krzywak to jakiś niudolny, że aż dwóch adwokatów, czy mu klawiatura siadła, czy jakiś inny zmysł?
w takim razie najszczersze wyrazy współczucia;)
w całym swoim życiu dla ludzi specjalnej troski zawsze miałem dobre słowo
wiersz jest przepiękny, bez zarzutu, nowatorski i odkrywczy, i... czego tam jeszcze panowie sobie życzą

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



pozdrawiamy kolejnego konia trojańskiego tegoż forum /jakże jesteśmy tymże faktem uradowani
życzymy sukcesów w udowadnianiu racji swoich krytyk literackich / rozsiewaj Pan owies zatem bo już ubiegają tutaj Pana inni o stokroć większym polu popisu /
i zdrowia na to wszystko proszę Pana Panu życzę /
nie tylko M Krzywak ma spadkobierców swoich tekstów i nie tylko dwóch / obyś Pan miał tylu w przyszłości /

t
Opublikowano
dziewczyny, bądźcie dla nas dobre na wiosnę
lubie takie wiersze rozmachane
ten jest taki właśnie - z rozmachem
epicki
wiersz epicki?
profanuję Cię, Michale...a choćby
czuj się sprofanowany
buziak absolutnie transcendentalny
:))
czyta się cudnie, potoczyście, kwieciście
Opublikowano

Pablo Pikaso - tutaj nie ma się co rzucać, tylko sprawdzić w najbliższym słowniku, co to jest "socrealizm", bo szanowny krytyk nie ma o tym zielonego pojęcia. Wie, że coś pierdnęło i tyle. A ja po prostu nie chcę u siebie niekompetentnych krytyków, którzy bełkoczą. Ot, proste. Skończ jakąś szkołę i wróć.

Reszcie czytelników dziękuję, na razie muszę pozbierać się :)))

Opublikowano

jesteś nie zależny Michale,
nie masz ciała ? zatem tylko wymiana
zdań ze Sfinksem?to podbudowujące,
jeśli członek pozbawiony zostanie
meritum jak sedna,
niepewność powinna być rozwiana
nie będzie grzechu, a przynajmniej
mniej, pozdrawiam, o tyle mniej co szczypie

Opublikowano

przeczytałam z zaciekawieniem,
ta puenta ..przemyślałabym jeszcze
ale chyba calość wiersza była na ten grzech
ukierunkowna, nawet ta zbita szyba madonny
dużo wątków w tej wiośnie przemyciłeś
J. serdecznie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




socrealizm ? chciał się Pan popisać wiedzą encyklopedyczną tyle że
ta wiedza nie pokrywa się z pokrywą wiersza / proszę chociażby sprawdzić co to był
socrealizm /
wiersz może jedynie przywoływać i rozdmuchiwać jednocześnie echa poezji nowej fali
ale nie socrealizmu /

t
poezja nowej fali nie pisałabym "historia" pod tytułem "wiosna" bo nie jest to nowa fala, Michał próbuje coś oszukać, ale kiepsko mu wychodzi. czarna wdowa w odrodzeniu aż strach czytać...

Pozdrawiam - Jola.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Robert Witold Gorzkowski   Dokładnie tak, Robert. Dziękuję Ci za ten przykład - z tą sztuką kubistyczną to w punkt. Widz często widzi tylko efekt końcowy, ale nie dostrzega drogi, która do niego prowadziła - lat ćwiczeń, prób, opanowania klasycznych form.   Picasso, zanim namalował Guernikę, potrafił narysować końską głowę jak z anatomicznego podręcznika  - czyli miał i znał podstawy. Był świadomy. I właśnie dzięki tej świadomości mógł tworzyć rzeczy, które burzyły formę z sensem, nie przypadkiem. Tak samo jest z poezją – zanim coś rozbijemy, warto wiedzieć, co dokładnie rozbijamy. To trochę tak, jak z latarnią morską - nie chodzi o to, żeby przesunąć ją z miejsca, (ona musi być), Warto zrozumieć, jak działa i jak pomaga statkom bezpiecznie przepłynąć. Bez tego światło traci sens. A po co latarnie? Niech wszystko co napisane, będzie poezją   Dzięki Ci za ten głos - dodaje odwagi do dalszego dzielenia się, bo widać, że rozmowa nie idzie w próżnię:)  
    • @Alicja_Wysocka dziękuję Alicjo za wspaniałe słowa. Z pełnym szacunkiem dla Ciebie.
    • dwa miliony lat temu  wtedy człowiek wyszedł z Afryki  entropia Europy przez kilka  gatunków istot ludzkich  życie nie jest łatwe    potem mrozy  cmentarzyska fosylia  i skamieniałe żebro    rzucona dzida leci wysoko  najlepiej celować w mamuci bok drony na osiedla i szpital dziecięcy  dobrze zeszklony koniec łatwiej przebija zwierzę    jar północny pali już ognie  praca daje spokój duszom przodków  pierwsza lekcja to wyjazd z hangaru  w pracy zbroi przeciwlotnicze  pociski rakietowe    z tej ciszy pierwszego miliona lat po upadku Asteroidy wyszły ssaki ryjące  życie nie jest łatwe    jadły popiół           
    • @Berenika97  delikatnie bardzo. Pięknie aż żal czasem się obudzić
    • @Jacek_Suchowicz  Inspiracją jest Cyprian Kamil Norwid- dałam w tagu a dokładnie"  Moja piosnka 2" fragm.   Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba Podnoszą z ziemi przez uszanowanie Dla darów nieba, Tęskno mi, Panie.    Do kraju tego, gdzie winą jest dużą Popsować gniazdo na gruszy bocianie, Bo wszystkim służą, Tęskno mi, Panie.    Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony Są jak odwieczne Chrystusa wyznanie: „Bądź pochwalony!” Tęskno mi, Panie.       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...