Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Obca


Rekomendowane odpowiedzi

Kim jesteś stara kobieto
włócząca się w cieniu
unikająca światła

Twój płaszcz podbity łatami
mutacja sukna
i miłosierdzie dobrych ludzi

Czy jesteś dzieckiem tego miasta
ile cegieł dotknęły ręce
twoje a ile kwiatów

Dostrzegłem ciebie może dlatego
że tutaj jestem obcym
turystą trzy dni przejazdem

Gdy śmietnikowi wydarłaś
kromkę chleba
widziałem co trzyma tu ciebie -
te pnącza żylaków na nogach
którymi wrosłaś już w ziemię

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Znowu wiersz (tego samego autora), obok którego nie da się przejść obojętnie, nic więc, tylko się cieszyć. Chociaż te (oba) wiersze mają w sobie jakąś taką dziwną naiwność, co tak do końca nie wiem, czy jest taką wielką zaletą, czy taką wielką (że za wielką, a zarazem za lekką) swobodą w odnajdywaniu się w tematach. Ale czym by ta naiwność (nie) była, jest pewnego rodzaju otwartością się, tyle na świat, co na człowieka. I to jest właśnie cenne, a może i najcenniejsze w tych wierszach.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 1 rok później...

Januszu, przeczytałam najpierw "płaszcz podbity latarniami" i już miałam wpaść w dziki nieuzasadniony w sumie zachwyt. Łaty pasują bardziej.
Cały wiersz jest dla mnie... całością - od początku do końca przez środek potrzebny i dobry. A najlepszy środek :) Pozdrawiam!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...