Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

stare kalendarze w umyśle
w lustrzanym odbiciu oblicze
na twarzy bruzdy i szlaki
wyrzeźbiły liczne dramaty

okrutny los nie zna metafor
zewsząd kamienie pod nogi
nić pajęczyny zrywa się skrycie
z istnienia zostaje wspomnienie

zimny głaz czule przytuli
do sprawiedliwej macierzy
ktoś od niechcenia zapali znicze
w płomieniach całe życie

  • Odpowiedzi 44
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dziękuję P Januszu za szczerość, zawsze można coś zmienić, teraz zacznę myśleć nad nim i dziękuję za przychylność dla wiersza

serdecznie

13 zdaję sobie sprawę czytajac Pana wiersze, że dzieli nas wiele , gdyż Pan pisze naprawdę pięknie , może kiedyś wzorując się na tutejszych sławach nauczę się tak pisać, dziękuję za możność nawet czytania takiej poezji
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Miło Jadwigo za taki komentarz jednak ja się dopiero uczę , duzo tutaj czytałem i może trochę się nauczyłem i nie zasługuje na takie słowa , bo żle sie czuję , tutaj jest wielu wielkich Poetów, gdzie mi do nich?

serdecznie

13
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Słownik ortograficzny chyba niewiele kosztuje.

A wiersz badziewny, sorki.

Miło, za wgląd i czytanie dziękuję, jak komentarz, pomyślę nad zmianami

serdecznie

13
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


przeciętniactwo, nieudana personifikacja w pierwszej strofie, dalej znowu w drugiej, i to w bardzo małej, niezamierzonej zapewne odległości; dość naiwne i banalne rozumowanie przyczynowo-skutkowe (istnienie ----> wspomnienie) nieowinięte w żadną bawełnę ładną, która by uwydatniła coś w tym rozumowaniu.
Opublikowano

Ojej, banalnie, naiwnie - to rymowanie jest już chyba nie w modzie :)

Według mnie nieporadny, nawet te rymy nie wyszły tak jak trzeba, ni to parzyste,

nie gramatyczne, ni męskie, ni żeńskie... ni wierszyk sylabiczny, ni sylabotoniczny,

nawet nie biały.

Przeorane metafory:

na twarzy bruzdy i szlaki
wyrzeźbiły liczne dramaty


A żebym nie mówił, że Żałoba Narodowa niczego nowego nie spłodzi.

Przykro mi, ale słabiutko - jednak to tylko moje widzimisię.

Pozdrawiam
:::)

Opublikowano

Michale Krzywak! - no literówki się zdażają ale komentarz- wiersz badziewny, (słownictwo żargonem) -świadczy o braku grzeczności wobec autora. Jeśli tak komentujesz to przynajmiej winno się motywować swoje zdanie. Proszę wziąść przykład z Mariusza Rakoskiego, jego komentarz, krytykę.
Ileż w jego komentarzu uzasadnienia, delikatności, taktu, kultury osobistej. Na takim wysokim poziomie intelektualnym krytyki można się czegoś nauczyć, wyciągnąć wnioski.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ale to nie jest literówka, tylko prawdziwy, autentyczny BYK!
A co do komentarzy, pani myśli, że wklepywanie na pałę plusów pod wszystkim jest konstruktywne? Współczuje.
I tyle, bo już jesteśmy po potopie grafomaństwa, ale pewnie czeka nas druga fala i trzeba szykować nowe "słownictwo z żargonem" (ech, te poziomy wysławiania się :)))
Opublikowano

na twarzy bruzdy i szlaki
wyrzeźbiły liczne dramaty

okrutny los nie zna metafor
zewsząd przygniatają kamienie
nić pajęczyny zrywa się skrycie
z istnienia zostaje wspomnienie

Klasyka grafomanii, to jest tak beznadziejne, że aż rozczulające...

Kosz.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


przeciętniactwo, nieudana personifikacja w pierwszej strofie, dalej znowu w drugiej, i to w bardzo małej, niezamierzonej zapewne odległości; dość naiwne i banalne rozumowanie przyczynowo-skutkowe (istnienie ----> wspomnienie) nieowinięte w żadną bawełnę ładną, która by uwydatniła coś w tym rozumowaniu.

Bardzo dziękuję za rady w komentarzu, pomyślę nad nimi, jak wpis

serdecznie

13

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2Bardzo dziękuję! Piękno w życiu też boli. :) Pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Marek.zak1 Dla mnie podobnie, jeśli wiersz bez rymów, to żaden zagmatwaniec, żadna hermetyczność. Zgadywać o kim, o czym nie cierpię i co, mam jeszcze wzbudzać w sobie poczucie winy i zostać z pytaniem, dlaczego inni wiedzą o czym, a ja nie.   @JWF Ja tak nie chcę, ale to rzeczy, których nie chciałam - wydarzyło się.  
    • @Marek.zak1 Fajnie, że porównujesz Polskę do Węgier i Słowacji, szkoda tylko, że nie do ludzi, którzy tu naprawdę żyją. Bo widzisz – ten wiersz nie jest raportem ekonomicznym ani zestawieniem statystyk PKB. To nie tekst o fabrykach, tylko o ludziach, którzy tych fabryk nigdy nie zobaczyli na oczy. Bo nie każdy ma willę, fotowoltaikę i plany na urlop w Toskanii. Piszesz, że "nigdy nie było lepiej". Z perspektywy kogo? Może Twojej? Gratuluję. Ale to, że jedni siedzą przy stole, nie znaczy, że nie ma głodnych za drzwiami. I nie, to że „na Węgrzech gorzej”, nie oznacza, że mamy siedzieć cicho i dziękować za ochłapy. Czy jak sąsiadowi spłonął dom, to ja mam się cieszyć, że mnie tylko zalewają fekalia z kanalizacji. Wiersz, który komentujesz, mówi o Polsce z paragonu, z przychodni, z kolejki do zawału, nie z przemówień premiera. I to, że ktoś to zauważył i opisał – nie jest „pompowaniem złych wiadomości”, tylko oddaniem głosu tym, których nikt nie chce słuchać. A jeśli Twoim jedynym kontrargumentem jest to, że Robert Lewandowski strzela gole, to naprawdę współczuję – bo nawet Jezus z kuchennego obrazka w tym wierszu by na to spuścił wzrok. Nie pisz więc, że "jest lepiej niż było", bo dla wielu nie jest. I mają prawo o tym mówić. Bo milczenie nie rozwiązuje problemu. Ono go tylko konserwuje – jak margarynę za 12 zł.   Tym razem nie załączę tradycyjnych wyrazów na pożegnanie.  
    • @Waldemar_Talar_Talar cała miłość
    • Urodziłeś się w trzydziestym pierwszym roku.   Myślę sobie tak dawno, ale po czasie dociera kiedy. Okres międzywojenny, burzliwy. Ludzie wciąż przerażeni wojną. Wszędzie strach, nieufność, bieda, ból.   Poznajesz świat, uczysz się chodzić, jeść, biegasz za piłką, kule znowu świszczą.   Zamiast beztrosko grać, cieszysz się, że wciąż żyjesz. Całe dzieciństwo.   Dorastasz pomiędzy dramatu nadzieją. Inaczej niż dzisiaj. Doceniasz każdą wyciągniętą dłoń. Pomagasz innym. Wokoło widzisz mundury, ciężkie buty, ciężki czas. W zanadrzu skrywasz wiele przeżyć, może tajemnic. Dorastasz z końcem wojny, żyjesz, lat jednak nikt nie wróci.   05.02.2025 r.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...