Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wracaj do mnie ilekroć zapragniesz pieszczoty
ilekroć w noc bezdomną wygna zimna słota
pomogę Ci zapomnieć ukochany o tym
że świat miewa w pogardzie to co gra tęsknota

nie zarzucę banału bo sama rozumiem
że prawdziwe nie karmi się byle prostotą
przytul się będę koić to naprawdę umiem
jestem żywą poezją muzą snów istotą

oczy mam wciąż wilgotne od tego wzruszenia
co każe nam potykać się wciąż o próg życia
jestem naga prawdziwa chociaż mówią o tym
że uciekam gdy nie mam już nic do ukrycia

Opublikowano

Treść urocza, średniówka sie trzyma, jednym słowem - solidny wiersz.
nic już może zamienić na już nic..? Ale i tak nie wadzi.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Tak, masz Tomaszu rację. Zwróciłam na to uwagę, dlatego masz w komentarzu "tak". Tak trzeba żyć. Inaczej to życie funta kłaków warte:)
Dzięki serdeczne, tym serdeczniejsze, że rzadko komentujemy swoje wiersze:) Miło mi bardzo. Pozdrawiam, Para:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




trzeba żyć uparcie do przodu / ja również tym bardziej dziękuję / trzeba tę rzadkość zmienić w gęstość ;)

a tak a propos komentowania (rzadko komentuję bo nie często chcę się denerwować na teksty - nie chodzi o Twoje chodzi i ogół tego co się tutaj dzieje )


tomek / spokojnej nocy życzę

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...