Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nic się nie zmienia, rano jest rano potem popołudnie
mówię do prezesa - weź nie wiś nade mną
Judasz zawisł, a wy zawsze tym szlakiem prosto pod mur
jak każdy może być innym, to znowu wszyscy będą tacy sami
i tak od przewrotu do powrotu

nie, panie prezesie, ukraińscy esesmani nie nabijali dzieci na bagnety
w kołyskach tylko aniołki uprawiają harce, w berka grają
diabełki plączą sznurówki, nie uwierzę w te wszystkie miejsca
łez by zabrakło, zresztą pan też nie wspomina o tym
musi być wszystko w porządku

w tych blokach, co okna jak gwiazdy lśnią w betonie
w snach, co coraz to inne dziewczęta ze wspomnień młodości
coraz bardziej upodabniamy się do wind i zwierząt w klatkach
pan, panie prezesie przypomina czasem kapo Vogela
z ulicy „Raj Sylfów”, „Różany Ogród” 2

a wiara, z wiary wychodzi dopiero sens
to jak pierwszy pocałunek nastolatków w parku
jak sapnięcie dewotki i prychnięcie kota
jeżeli istnieje tylko cień szansy na to
że ten świat zostanie właśnie taki, zainwestuj pan
panie prezesie czy panie komendancie

Opublikowano

przeczytałam, ciężkawo do dłuższego..przemyślenia
"nic się nie zmienia"
a jednak...(może tak od innej strony) :
://www.youtube.com/watch?v=jgFu3gVCj7Q&NR=1
"jak każdy może być innym, to znowu wszyscy będą tacy sami
i tak od przewrotu do powrotu"

J. serdecznie Michał

Opublikowano

Bardzo mocne uderzenie w tym wierszu!
Twarde, mocne słowa - prawdy. W trzeciej
za blisko siebie chyba:"co coraz to" i "coraz".
"w tych blokach, co okna jak gwiazdy lśnią w betonie"
- dla mnie - super! Całość bardzo mi odpowiada.
Pozdrawiam
- baba

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Ostatnio w Warsztacie

    •    siedzę na skraju łóżka w pokoju, dogasa słońce razem z dniem. Gdzieś w tle muzykę gra radio. Powoli mrok odbiera to co dał dzień. Ona jest jeszcze w łazience.

      Szmer jednostajnego opadu wody z prysznica odbijającego się od ciała jest delikatnie dla mnie słyszalny, wiercę się, opierając dłonie o materac. Kęcę głową od lewej do prawej i odwrotnie. Jestem niespokojny. Mój nocny strój już trochę przyciasny. Muzyka jest teraz spokojna ale mnie nie uspokaja, można jednak zachwycić się jej dźwiękiem.Zaczynam rozmowę z samym sobą  -oczywiście w myślach , nie jest łatwo rozmawiać z soba samym. Nie mogę zanegować swoich słów czy myśli ale nie mogę zgadzać się z każda z nich. 

           Zawsze dostrzegałem subtelną różnicę po miedzy tym co lubię a tym co od niej dostaje? Tak, zawsze czekam to pewne! To frustrujące. Nerwowo odpalam papierosa : 

      - Ona nie lubi gdy palę(ja to lubię).

      - myślę, chyba wszystko jest idealnie okno otwarte, pościel wyprasowana , kwiaty w wazonach kurz starty.

      - I tak się znowu dziś nie uda. 

      - myślę dlaczego jak znowu będzie wymówka?

          Kładę sie na łóżku w poprzek bez poduszki pod głową ręce wyciągam za siebie łydki i stopy opadły w dól poza łóżko, stopy lekko muskają podłogi.

      Postanowiłem nie rozmawiać z soba więcej w tej chwili zatapiam się w muzyce.

      Oczy przymykam muzyka usypia mnie powoli zaczynam oddychać głębiej , jest mi błogo prawie zasnąłem.

      Prawie robi różnicę bo miedzy snem a jawą drzwi łazienki otwarły się.

         wchodzi Ona i od razu wali do mnie :

      -Dlaczego leżysz na kołdrze!

      -Zapomnij o rozmowie nie zauważasz jak cham ważnych spraw a chcesz rozmawiać o Nas? 

      -Nas nie ma właśnie dlatego , ze leżysz na kołdrze nie masz zasad , w twoim życiu nie ma porządku.

      I zaczyna ciągnąć dalej już beznamiętnie:

      - chcę obejrzeć film podaj laptop.

      Podje jej laptop, ona do mnie:

      -idź , spać do salonu!

      - Chce odpocząć i zasnąć.

      Odpowiadam:

      -dobrze, spokojnej nocy.

      Macha zdegustowana na mnie ,żeby wyszedł szybciej jej spojrzenie wskazuje , że nie ma tu miejsca dla mnie.

      Ja dolewam oliwy do ognia:

      - przydam się jak trzeba będzie przenieść coś ciężkiego...

      Tym sposobem zasypiam sam w salonie- o ile , można przez trzy godziny próbować spać ,wiercąc się i myśląc.I tak padłem dopiero krotko przed gdzieś ? Godzina demonów!

  • Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach



×
×
  • Dodaj nową pozycję...