Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Okruchy

bestia be
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

bestia be

bestia be

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Witaj Fly dobrze napisałaś, że czasami jest niemożliwe wyciągnąć z wiersza sedna, gdyż wiadomo, że nie można wejść w mysli autora to fakt
Jednak ,,eksperyment" potraktuj z przymrużeniem oka iż zdaję sobie sprawę ,ze nie jest prosty ten wiersz

szacuneczek aha sorki za ,,Fitaj" Witaj miało być przepraszam ludzka pomyłka

bestia
Judyt

Judyt

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Witaj Judytko zmienić puentę , chyba się nie da:)::):):) jednak poprawić można , jak najbardziej

dziękuję za komentarz i wizytę

szacuneczek

bestia

jakby kózka nie skakała to by nóżki nie złamała - a jednak mogła
J. wzajemnie
bestia be

bestia be

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Witaj Judytko zmienić puentę , chyba się nie da:)::):):) jednak poprawić można , jak najbardziej

dziękuję za komentarz i wizytę

szacuneczek

bestia

jakby kózka nie skakała to by nóżki nie złamała - a jednak mogła
J. wzajemnie

Jane ale , jak zmienię zakończenie, to czym będzie całość? Zmieniłem słowo na ,,ile" w puencie

szacuneczek

bestia
Judyt

Judyt

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



jakby kózka nie skakała to by nóżki nie złamała - a jednak mogła
J. wzajemnie

Jane ale , jak zmienię zakończenie, to czym będzie całość? Zmieniłem słowo na ,,ile" w puencie

szacuneczek

bestia

Szanuję Twoje pisanie, jednakże nie podoba mi się z tą puentą właśnie,
całość? może będzie czasem dla Ciebie przeznaczonym wyłącznie
to tyle Drogi Ty, albo nie...

Z góry przepraszam, że ingeruję w Twoje, może tak:

Okruchy ( bardzo przyciągający tytuł)

wskazówki zegarów biegną po elipsie na nieboskłonie
rzeźbią życiorysy ludzkie szeregi idą przez kaplice
ich przeznaczenie dzień wykresu ile z tych chwil
zostanie wpisanych w los przyszłości?

tak sobie to czytałam...czyli jednym tchem zdania- pytania(?)
Życiowe rozterki są trudne. Tak sobie to czytam ten wiersz Twój.
Może jakoś tak:

dzień

wzkazówki biegną nieboskłonem
rzeźbią życiorysy ludzkie obserwacje
idą przez kaplice przeznaczeniem

ile z tych chwil ze mną pozostanie

ja tak to przeczytałam, jeśli coś nagmerałam, wybacz Drogi Ty
J. serdecznie
koral73

koral73

Opublikowano
Opublikowano

Dobra bestio;)
Dla mnie to przemijanie i to co po nas zostanie. Jednoczesnie ciągła zmienność.
A w ogóle ostatnio napisałem wiersz i sam nie wiem czy pisałem o wiośnie, o kobiecie, o swoich pragnieniach. I...został dobrze odebrany.
Bestio, a może Ty sam popłynąłeś na nim w siną dal;)?
Zdarza się.
Ostatnia zwrotka trochę mówi o tęsknocie za uznaniem...?sukcesem?

bestia be

bestia be

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Jane ale , jak zmienię zakończenie, to czym będzie całość? Zmieniłem słowo na ,,ile" w puencie

szacuneczek

bestia

Szanuję Twoje pisanie, jednakże nie podoba mi się z tą puentą właśnie,
całość? może będzie czasem dla Ciebie przeznaczonym wyłącznie
to tyle Drogi Ty, albo nie...

Z góry przepraszam, że ingeruję w Twoje, może tak:

Okruchy ( bardzo przyciągający tytuł)

wskazówki zegarów biegną po elipsie na nieboskłonie
rzeźbią życiorysy ludzkie szeregi idą przez kaplice
ich przeznaczenie dzień wykresu ile z tych chwil
zostanie wpisanych w los przyszłości?

tak sobie to czytałam...czyli jednym tchem zdania- pytania(?)
Życiowe rozterki są trudne. Tak sobie to czytam ten wiersz Twój.
Może jakoś tak:

dzień

wzkazówki biegną nieboskłonem
rzeźbią życiorysy ludzkie obserwacje
idą przez kaplice przeznaczeniem

ile z tych chwil ze mną pozostanie

ja tak to przeczytałam, jeśli coś nagmerałam, wybacz Drogi Ty
J. serdecznie

Witaj ponownie Judytko czytaj jak uważasz, gdyż ja marny literat, co ja mogę , jednak w tym wierszu nie powinno być zmian, gdyż zmieni się cały sens , a to z prostych przyczyn , ja zawsze zmieniam styl ten jest napisany w myśl filozofii i doczesności , marności, jak przyszłości, życia , które jest ulotne, to tylko chwila w czasie kosmosu itd

szacuneczek

bestia
bestia be

bestia be

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Witaj koral heh czy ja mówię , że musi być pozytywnie odebrany ? Zamysły filozoficzne, jak mysli nieuczesane nie są proste ale napisze Ci tak

życie to marność, człowiek ziarenko w kosmosie, ale czasami jeden może zmienic przyszłość na dobrą, czy złą Cofając się tutaj zła strona to Stalin i Hitler, jednak o przyszłości cięzko pisać, gdyż nikt nie wie jaka będzie , tak jak pradziady nie wiedzieli, że cepy zamienią się w kombajny i właśnie ostatnie wersy o tym mówią, że tylko nieliczni
Jednak można znalezć więcej ,ale to już wola czytającego lub nic

dziekuję za wizyte i komentarz

szacuneczek

bestia
Judyt

Judyt

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Szanuję Twoje pisanie, jednakże nie podoba mi się z tą puentą właśnie,
całość? może będzie czasem dla Ciebie przeznaczonym wyłącznie
to tyle Drogi Ty, albo nie...

Z góry przepraszam, że ingeruję w Twoje, może tak:

Okruchy ( bardzo przyciągający tytuł)

wskazówki zegarów biegną po elipsie na nieboskłonie
rzeźbią życiorysy ludzkie szeregi idą przez kaplice
ich przeznaczenie dzień wykresu ile z tych chwil
zostanie wpisanych w los przyszłości?

tak sobie to czytałam...czyli jednym tchem zdania- pytania(?)
Życiowe rozterki są trudne. Tak sobie to czytam ten wiersz Twój.
Może jakoś tak:

dzień

wzkazówki biegną nieboskłonem
rzeźbią życiorysy ludzkie obserwacje
idą przez kaplice przeznaczeniem

ile z tych chwil ze mną pozostanie

ja tak to przeczytałam, jeśli coś nagmerałam, wybacz Drogi Ty
J. serdecznie

Witaj ponownie Judytko czytaj jak uważasz, gdyż ja marny literat, co ja mogę , jednak w tym wierszu nie powinno być zmian, gdyż zmieni się cały sens , a to z prostych przyczyn , ja zawsze zmieniam styl ten jest napisany w myśl filozofii i doczesności , marności, jak przyszłości, życia , które jest ulotne, to tylko chwila w czasie kosmosu itd

szacuneczek

bestia
Drogi Ty a Ty? wybacz prywatę jesteś kosmologiem?
J.
bestia be

bestia be

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Witaj ponownie Judytko czytaj jak uważasz, gdyż ja marny literat, co ja mogę , jednak w tym wierszu nie powinno być zmian, gdyż zmieni się cały sens , a to z prostych przyczyn , ja zawsze zmieniam styl ten jest napisany w myśl filozofii i doczesności , marności, jak przyszłości, życia , które jest ulotne, to tylko chwila w czasie kosmosu itd

szacuneczek

bestia
Drogi Ty a Ty? wybacz prywatę jesteś kosmologiem?
J.

Spoko nie jestem, ale interesuje mnie każda nauka

szacuneczek
Judyt

Judyt

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Drogi Ty a Ty? wybacz prywatę jesteś kosmologiem?
J.

Spoko nie jestem, ale interesuje mnie każda nauka

szacuneczek
bo ten wiersz mi właśnie jak z nauki o kosmosie
J. wzajemnie(:
bestia be

bestia be

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Spoko nie jestem, ale interesuje mnie każda nauka

szacuneczek
bo ten wiersz mi właśnie jak z nauki o kosmosie
J. wzajemnie(:

szukałem , tylko jakiegoś szkicu, by to przedstawić, czy trafnie? nie wiem

szacuneczek

bestia
Jolanta_S.

Jolanta_S.

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Bestio ja czytam to tak, że ludzie rodzą się mają jakiś konkretny cel do spełnienia w życiu. Biegną po wyznaczonym wykresie, odchodzą w zapomnienie i tylko okruchy czyli nieliczni zostawiają po sobie ślady, które przechodzą do historii ludzkości, nie powiem, że do przyszłości, bo przyszłość jest zagadką, praktycznie nie istnieje, nie można w nią wejść…

Serdecznie - Jola

witaj Jolu heh ciekawy komentarz, ale dlaczego przyszłość nie istnieje? Tego nie wiem , czy jest jutro? nie przyszłością:)::):) jednak pozytywnie myślisz:):):):):)

dzieki za wgląd i komentarz

szacuneczek
a jak wejść do jutra?
serdecznie - Jola
bestia be

bestia be

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



witaj Jolu heh ciekawy komentarz, ale dlaczego przyszłość nie istnieje? Tego nie wiem , czy jest jutro? nie przyszłością:)::):) jednak pozytywnie myślisz:):):):):)

dzieki za wgląd i komentarz

szacuneczek
a jak wejść do jutra?
serdecznie - Jola

Wystarczy otworzyć drzwi

szacuneczek

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Naram-sin
      AI kontra rodzice

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Tylko co ma do tego AI? AI będzie tak funkcjonować, jak ją zaprogramują ludzie, a ci oczywiście zrobią to zgodnie z jakimiś wzorcami. Pytanie - jacy to będą ludzie i w jaki sposób wychowani. A to, że koncepcje wychowawcze się zmieniają, nie ulega wątpliwości, odkąd potrzeby jednostki zostały postawione ponad potrzeby wspólnotowe. Sztuczna inteligencja nie stoi jednak w kontrze do czegokolwiek, odzwierciedla tylko bieżący stan rzeczy. Oparta (głównie) o modele językowe, operuje jedynie na systemie kodów i znaczeń. To my ją 'wychowujemy', jeśli można to tak nazwać,  ucząc pewnej struktury, odzwierciedlającej mniej więcej naszą logiczną percepcję, nasz aparat pojęciowy. AI nie rozumie rzeczywistości jako czegoś ciągłego, zmieniającego się pozostającego w ruchu, ewoluującego zrelatywizowanego, tylko jako zbiór stałych elementów, które zostały wprowadzone do bazy danych i w ich obrębie się porusza. A elementy te już wprowadza człowiek, który może być dobry lub zły, głupi lub mądry, mieć rozwiniętą wyobraźnię lub nie, rozległą lub wąską wiedzę.... No i trzeba jeszcze dodać, że AI jest - na razie - tworzona do realizowania określonych zadań, co pokazuje, że człowiek jednak chce pozostać wolny i zrzucić na nią to, czego wykonywanie go ogranicza. Odszedłem trochę od tematu, a zmierzałem do tego, że AI będzie w stanie 'widzieć' różnice', o których piszesz, jeśli tego zostanie nauczona.  Chyba, że chcesz powiedzieć, że sam czujesz się trochę taką sztuczną inteligencją, bezdusznie programowaną do pełnienia określonych funkcji  narzuconych przez zewnętrzny, techniczny plan, a nie dzieckiem wychowywanym do samodzielnej realizacji siebie, w zgodzie z tym, czego AI jeszcze nie posiada (wolna wola, samoświadomość).
    • Naram-sin
      Limajno

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Naram-sin
      lirycznie

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Naram-sin
      Gołębie

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Naram-sin
      Zapomnienie grobem przeszłości

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...