Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie chcę żeby coś przypominało
życie z przed Ciebie
oprócz najbliższych mnie życiem
nie chcę drżeć więcej od słów gorzkich
co dławią czyli nieprzełkniętych w calu

dlaczego
trudno już zacząć na nowo
tak
trudno zacząć nowe ślady
więc
na cóż te dyrdymały podług dni martwych
zniewolone pąsy wstydów rozczarowań
wedle że kowal swego ciosu chwalon

z rana dotyka anioł pański
pyta o marzenie wspominając

lecz ilu Janów nabierało strachem
w zamian darując stokrotkowe kwiaty
oczom na ogrodzie

Opublikowano

Fly,
on, ten wiersz jest rzeczywiście bardzo dobry,
a świetliki?
czasami w letnie noce błyskają te małe ogniki
budząc niezwykłą sympatię,
osobisty Twój wiersz,
świetnie napisany,
pozdrawiam,
jacek.

Opublikowano

Dziękuję Jacku,
świetnie :), to b. miłe usłyszeć

To jednak chyba jest tak, że w myślach człowieka
gdzieś w środku po prostu się składa, układa, układa
nie ma jak się uzewnętrznić.
Jednak dobrze, kiedy może być spontanicznie,
nawet tu.

Serdecznie i pozdrawiam

Opublikowano

Do intelektualnej rozmowy?
być może, tu jednak jest też
poezja osobista,
może niejedna dobra duszyczka tak ma
czy może to być temat do rozmowy?
Dam na poezję, przemyślę,
nie chcę sie rozstrajać.
jak będę mogła.

Na razie Jacku
pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...