Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Dar piękna.

Józef Bieniecki
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Józef Bieniecki

Józef Bieniecki

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Jesienny liść,
Zbrunatniał już pod śniegiem.
Wiosenny czas,
Już deszczu przyniósł łzy,
Kos pierwszy ptak,
Wśpiewuje się pod niebem,
A pierwszy liść,
Na łozie z chłodu drży.

U nieba bram,
Wiatr dmucha w nowe żagle.
A wieczny czas,
Nie liczy który raz .
Historię snów,
Choć pozamiata nagle,
Pomieszał znów,
Jakby był na świat zły.

W poświacie dnia,
Powraca zapach ziemi..
Podbiału kwiat,
Ziołami dał już znać.
A ula brać ,
Z siostrami, ze wszystkimi,
W tanecznym kroku,
Z rozkoszą przez świat gna.

A Stwórca Bóg,
Wersety wierszy pisze.
W koleje dróg,
Akwarel spływa czar.
Jednego z sług,
W śpiew świata wpisał ciszę.
Abyś ty mógł,
Odzyskać piękna dar.

Józef Bieniecki

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Roma
      Brat Boga.

      Przez Roma · Opublikowano

      Bardzo ludzki tekst, historia o tym jak człowiek dla innego człowiek może stać się najważniejszy. O lojalności, o zrozumieniu, bliskości... 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Tu się uśmiecham, nie potrafię się nie uśmiechnąć do Krzysztofa... Pięknie.
    • Alicja_Wysocka
      niewiersz

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski   Dokładnie tak, Robert. Dziękuję Ci za ten przykład - z tą sztuką kubistyczną to w punkt. Widz często widzi tylko efekt końcowy, ale nie dostrzega drogi, która do niego prowadziła - lat ćwiczeń, prób, opanowania klasycznych form.   Picasso, zanim namalował Guernikę, potrafił narysować końską głowę jak z anatomicznego podręcznika  - czyli miał i znał podstawy. Był świadomy. I właśnie dzięki tej świadomości mógł tworzyć rzeczy, które burzyły formę z sensem, nie przypadkiem. Tak samo jest z poezją – zanim coś rozbijemy, warto wiedzieć, co dokładnie rozbijamy. To trochę tak, jak z latarnią morską - nie chodzi o to, żeby przesunąć ją z miejsca, (ona musi być), Warto zrozumieć, jak działa i jak pomaga statkom bezpiecznie przepłynąć. Bez tego światło traci sens. A po co latarnie? Niech wszystko co napisane, będzie poezją   Dzięki Ci za ten głos - dodaje odwagi do dalszego dzielenia się, bo widać, że rozmowa nie idzie w próżnię:)  
    • Migrena
      Brat Boga.

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka dziękuję Alicjo za wspaniałe słowa. Z pełnym szacunkiem dla Ciebie.
    • Somalija
      nie potrafisz wyobrazić sobie takiej liczby

      Przez Somalija · Opublikowano

      dwa miliony lat temu  wtedy człowiek wyszedł z Afryki  entropia Europy przez kilka  gatunków istot ludzkich  życie nie jest łatwe    potem mrozy  cmentarzyska fosylia  i skamieniałe żebro    rzucona dzida leci wysoko  najlepiej celować w mamuci bok drony na osiedla i szpital dziecięcy  dobrze zeszklony koniec łatwiej przebija zwierzę    jar północny pali już ognie  praca daje spokój duszom przodków  pierwsza lekcja to wyjazd z hangaru  w pracy zbroi przeciwlotnicze  pociski rakietowe    z tej ciszy pierwszego miliona lat po upadku Asteroidy wyszły ssaki ryjące  życie nie jest łatwe    jadły popiół           
    • Annna2
      na krawędzi snu

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Berenika97  delikatnie bardzo. Pięknie aż żal czasem się obudzić

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...