szósta piętnaście

[bachelorette]

zabił cię dziś
plastikowy młyn
rozwiał zdania drażniące język
po nieznanych puszczach, łąkach i balladach
przetłoczył nasze jezioro
w twoje papierowe płuca
i rzucił mi na piersi koszulę nocną

teraz już nie połykam żywcem
wściekłych ciem
czasem tylko wciągam
kreski z twoich niebieskich prochów

[Dla Jaj]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Viagrę ....nosem?! Na samą myśl mi włosy dęba ....stanęły:):) Bardzo ...hmmm .....inspirujące. Pozdrawiam W.

[miss croup]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Viagrę ....nosem?! Na samą myśl mi włosy dęba ....stanęły:):) Bardzo ...hmmm .....inspirujące. Pozdrawiam W.

waldek! no w jednym kierunku chłop się inspiruje słowo daję :) niniejszym pozdrawiam waldka i autorkę

[Michał Gomułka]

Żeby "wściekłe ćmy" utrzymać w kanwie "nie do śmiechu", to trzeba naprawdę wykazać się nie lada umiejętnościami - odciągającymi uwagę frazami, a tutaj jest za dużo koloryzwania. Podoba mi się np.: "po nieznanych puszczach, łąkach i balladach", ale mamy też i plastik i papier i kreski z niebieskich prochów. Zastawia mnie również "i rzucił mi na piersi...". Dlaczego określone jest "miejsce"? Czy to ma pobudzać? Nie pobudza. Czy ma dopełniać? Nie dopełnia.

Myślę, że za dużo farby. Trzeba to ograniczyć. Choć oczywiście NIE ZAWSZE. To wskazówka odnośnie tego liryka.

[bachelorette]

"Farba" i ogólne zamieszanie były zamierzone, w końcu to obraz przerwanego snu.
Ja tam lubię jak jest tak "naciapciane" ;-)