Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Krzysiu: Miło mi widzieć Cię ponownie. Dzięki za krzepiące słowa. Cieszę się, że chwalisz mój wierszyk. Serdeczności, cieplutko, Para:) Chcę zostawić pointę bez ostatniego wersu. Co Ty na to? Krzyś?

Opublikowano
zawsze jest coś do zrobienia można pozbierać
rozsypane na podłodze ślady
stóp przeszłych wieczorów
czytać z fusów czarnej nocy cudze doświadczenia

biec na oślep w poszukiwaniu sprawiedliwości
losu tak dziwnego że zasługuje tylko na uniesienie
jednej brwi zrobić remanent w katalogu ideałów
wszystko jest lepsze od pustki a kocha się zawsze
za nic
za to że jest
albo wcale

bawisz się we własne życie
nie przepisuj mi świata na czysto
niech zostanie

z kleksami musisz zacząć się oswajać
jak z piegami na ciele


/


puenta słaba jak na obiecujący tekst / wytarta / pomyśl nad czymś innym
przemaglowałem trochę wiersz ale oryginalna wersja podoba się mimo wszystko /
Opublikowano
ucho to ucho

no to jestem twoja, Para, nieodwracalnie!
:)))))))))
fantastyczny jest! aleś spadła na to ucho tak ni z gruchy!
cudownie po prostu.
uwielbiam takie "chi chi" niespodziewane.
coraz lepiej, chociaż zawsze mi się wydaje, ze nie lepiej już nie można
:D
buziak
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Aniu trudno to ocenić jak dla mnie, jest tutaj dialog wierszowany
tak to bym nazwała, a prawd dużo w niego wmieszałaś,
czasem pozostawiam ślad(: J. serdecznie

Jeden z wielu, który wychodzi ponad brudne

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
    • Przypomniał mi się Ebenezer Scrooge, a raczej wizja jego przyszłości przedstawiona podczas spotkania z trzecim duchem. Z tą różnicą, że wiersz na rozdrożu patrzy raczej w tę ciemną opcję. Samobójstwo? 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...