Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Be dla Ciebie świeży!


zawsze przy tobie

nie jestem matką
lecz jestem blisko
w ciemności światłem
powietrzem w pokoju

jestem nadzieją



pozdrawiam bukietem wiosny - Jola


Witaj Jolu dziękuje za wiersz -ładny i bukiet wiosny fajna metafora

dzieki za odwiedziny i komentarz

szacuneczek

be
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Be dla Ciebie świeży!


zawsze przy tobie

nie jestem matką
lecz jestem blisko
w ciemności światłem
powietrzem w pokoju

jestem nadzieją



pozdrawiam bukietem wiosny - Jola


Witaj Jolu dziękuje za wiersz -ładny i bukiet wiosny fajna metafora

dzieki za odwiedziny i komentarz

szacuneczek

be
a nie masz dziękować ino się uśmiechać ;)
cała wiosna dla Ciebie tzn. dla NAS :)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Witaj Jolu dziękuje za wiersz -ładny i bukiet wiosny fajna metafora

dzieki za odwiedziny i komentarz

szacuneczek

be
a nie masz dziękować ino się uśmiechać ;)
cała wiosna dla Ciebie tzn. dla NAS :)))

Jasne wiatr we włosy i balety w na plaży w Sopocie:):):):):)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



witaj Taytanczyku musiałeś o tym pisać , jak smierć heh uzależnienie raczej nie wynika z przesłania lecz śmierć na pewno

dzieki za komentarz i wizytę

szacuneczek

bestia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


a nie masz dziękować ino się uśmiechać ;)
cała wiosna dla Ciebie tzn. dla NAS :)))

Jasne wiatr we włosy i balety w na plaży w Sopocie:):):):):)
a tak se marzę
o tym morzu
no może jutro
ale On jeszcze w pracy nie będzie chciał...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Jasne wiatr we włosy i balety w na plaży w Sopocie:):):):):)
a tak se marzę
o tym morzu
no może jutro
ale On jeszcze w pracy nie będzie chciał...

To namów go czas na relaks , a praca nie hu...... trzy miesiące może stać , to żart
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


a tak se marzę
o tym morzu
no może jutro
ale On jeszcze w pracy nie będzie chciał...

To namów go czas na relaks , a praca nie hu...... trzy miesiące może stać , to żart
Namówić powiadasz - On tak nie lubi tych wypadów nad morze!!!
Łomatko niech mu trzy miesiące nie stoi - bo nie dam rady ;))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



To namów go czas na relaks , a praca nie hu...... trzy miesiące może stać , to żart
Namówić powiadasz - On tak nie lubi tych wypadów nad morze!!!
Łomatko niech mu trzy miesiące nie stoi - bo nie dam rady ;))


hahhahahahahahha, ale mnie rozbawiłaś , udało się Tobie:):):):):)

szacun

bestia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



witaj Taytanczyku musiałeś o tym pisać , jak smierć heh uzależnienie raczej nie wynika z przesłania lecz śmierć na pewno

dzieki za komentarz i wizytę

szacuneczek

bestia
Jednak wedle mnie, obie są pasujące wersje. Zdrówka!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



witaj Taytanczyku musiałeś o tym pisać , jak smierć heh uzależnienie raczej nie wynika z przesłania lecz śmierć na pewno

dzieki za komentarz i wizytę

szacuneczek

bestia
Jednak wedle mnie, obie są pasujące wersje. Zdrówka!

w sumie tak zależy jak spojrzeć na ten wers ,,serce jesień przykryła", ale niech tak będzie jak mówisz

szacuneczek

bestia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Patrzę za szybę  Czas mi ucieka. Zanim się spojrzę  Obraz się zmienia. Zapomniany widok przeszłości  Leży w zapomnieniu, i nie szuka litości.   Czas szybko mija, Kolejny przystanek, Niepokój wybija, W myślach wypadek. W głowie sen mi prysł  Zmęczony umysł.
    • @LeszczymDziękuję z pozdrowieniem:) @Alicja_WysockaDziękuję i pozdrawiam:)
    • rozgrzewałem zmarznięte dłonie w wodach lodowatych zdrojów zmarznięte palce jutrzenki poczęły gładzić mi skronie chowałem się w śniegu do następnego ranka a noc mnie dzieliła na dwoje   chowałem w głąb siebie pokłady mej krwi, przeżywałem dozując dla siebie namiętność, wykwitły mi róże gorące, szkarłatne, parujące plamy na białej, ascetycznej skórze   nie czułem już nóg, zacząłem się kurczyć, na mrozie przylegać do własnego serca, dążyłem do stanu nirwany, stanu zjednoczenia, czuwałem uchwycić ostatnią, nieodwrotną chwilę   przejścia przez Rubikon krwi, zanurzenia się w szkarłat Lete, oddać się biegu sfrustrowanej rzece mych tętnic wspomnieć w uścisku upragnionym jakąś kobietę i...  
    • @JWFI tu by można polemizować, czy wszyscy się trudzą i poszukują :) Dziękuję i pozdrawiam:) @Marek.zak1To zbyt proste by mogło być prawdziwe, no, ale w prostocie podobno jest piękno :) @Jacek_SuchowiczRealista :) Dziękuję i pozdrawiam:) @LeszczymPesymista ? :) Dziękuję i pozdrawiam:)
    • @Alicja_Wysocka , poza tym jednym twoim przewidywaniem odnośnie dalszego losu Agnieszki, którego nie podzielam, to bardzo się cieszę, że ciebie to moje opowiadanie tak wciągnęło. Takim moim marzeniem, a może strategicznym celem, jest, żeby jakaś dziewczyna napisała utwór, w którym to Agnieszka byłaby narratorką, a nie jej mąż Marek. W końcu Agnieszka doświadczyła pewnych zdarzeń, których nie doświadczył Marek, jej mąż. Na przykład co myślała sobie, kiedy zrezygnowała z odwoływania się od swojego wyroku. Albo jak to wyglądało, jak była przyjmowana do zakładu karnego, kiedy oddawała własną odzież i obuwie i zakładała więzienne ubranie i więzienne drewniaki. Bo, że Marka intryguje, jak te sprawy dokładnie wyglądały, to chyba widać po jego snach. Na przykład na końcu pierwszej części: "A kiedy spałem były sny. Na przykład, jak Agnieszka zdejmuje kolorową sukienkę i szpilki i zakłada zieloną więzienną spódnicę i drewniaki..." Albo sen Marka w drugiej części: "Tej nocy śniło mi się, że Agnieszka jest w więzieniu, ale jest we własnym ubraniu: niebieskich dżinsach i szarej bluzie od dresu. Tyle, że na bosych stopach ma te białe więzienne drewniaki, w których ją już widziałem na ostatnim widzeniu. Chodziła w nich tam i z powrotem głośno klekocząc, żeby je przymierzyć. Raz nawet tupnęła drewniakiem. Potem strażniczka zaprowadziła ją do jakiegoś pomieszczenia, gdzie moja żona usiadła za biurkiem i coś pisała na komputerze. " (15 akapit drugiej części). A więc z Agnieszką jako narratorką mogłoby być na prawdę ciekawie. Ale chyba byłoby lepiej, kiedy ta narracja Agnieszki zostałaby napisana po tym, jak ja ukończę całość z Markiem jako narratorem. No i taka dziewczyna by się musiała poczuć wystarczająco zainspirowana, żeby coś takiego napisać... :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...