Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

przyjdzie wojna jak wiosna i zburzy niezbudowane
dzieci na fundamentach popkultury
śmiercią się
najedzą mordy wrogie armie
wbiły tomahawk w szachy dziewic

roztrzaskane dno poleruje sumienia
gladiatorów energooszczędne nasienie
zatka filtry człowieczeństwa

chcemy być napromieniowani! – dało głos plemię

nie znam się na fizyce mimo to
wszystko co wzleci spada na ziemię
mucha, samolot i Jezus

tęsknię za zmartwychwstaniem

Opublikowano

Upadek ideałów i wartosci owszem. Ale czy wszystko co wzleci spada na ziemię...? Pesymistyczny obraz z optymistyczną pointą, bo peel nie podpisuje się pod upadkiem.
Wiersz bardzo dobrze napisany jeśli chodzi o treść i technikę.
Pozdrawiam.

Opublikowano

ciężko o spójność użytych motywów; wojna, popkultura, szachy, dziewice, napromieniowanie - no proszsz Cię, s.fiction ;) ale czuć mimo wszystko taki przedziwny klimat i czyta się lekko :)
fajna ostatnia i pointa.
pozdrawiam
kaśka

Opublikowano

Witam i pozdrawiam .
Wiersz faktycznie dobrze się czyta i zmusza do zastanowienia - a zwłaszcza
ten fragment :

nie znam się na fizyce mimo to
wszystko co wzleci spada na ziemię
mucha, samolot i Jezus

Tak więc reasumując całość na plusa .
Zastanawiam się nad tym tomahawkiem w szachach dziewicy ....
ukłony od Waldemara

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


są wzloty i upadki, niektóre uczą, niektóre muszą się wydarzyć jeszcze raz by móc wyciągnąć wnioski. wszystko spada i czasami nie boli;)
dziękuję za komentarz
pozdrawiam
r
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


apokalipsa miała być w finale, ale zmieniłem na co nie co optymizmu;)
ewangelia to też dobra wieść i jest ona zawarta na finiszu, przynajmniej dla mnie
dzięki za koment
pozdrawiam
r
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ewangelia to także święta księga chrześcijan. Myślę, że tutaj ta nazwa została użyta sarkastycznie: chrześcijanie wciąż prowadzą wojny, zabijają innych i samych siebie, i to zarówno dosłownie, jak i w przenośni - choćby wspomniana w wierszu papką popkulturową, często niemoralną, a na pewno ogłupiającą.
Mocny wiersz, podoba mi się.
Opublikowano

tak jak sam zauważyłeś ewangelia, to z greckiego 'dobra nowina'. niestety tutaj jej nie dostrzegam. nie przekonuje mnie też ta apokaliptyczna projekcja. rozumiem jednak przedwielkanocny zamysł i poniekąd podziwiam sam fakt rzucenia się na taki temat.

Oxyvio,
napisałaś: 'chrześcijanie wciąż prowadzą wojny, zabijają innych i samych siebie, i to zarówno dosłownie, jak i w przenośni'
chrześcijanie przedewszystkim walczą z grzechem. wszyscy jesteśmy ludźmi i to nasza natura powoduje skłonność do zła, a nie chrześcijaństwo. takie jest moje zdanie, nie musisz się z nim zgadzać.

pozdrawiam

Opublikowano

a ja może od innej strony: człowiek jest taki, że chciałby wiele
spraw rozwiązywać po swojemu i samemu eh..(nie zawsze dobrze), więc niepotrzebne mu:
mucha, samolot i nawet Jezus i wszystko co " fruwa"
jest mało wiarygodne wtedy. Samo-ewangelia wg -siebie( a wiadomo wg Kogo),
jest moim zdaniem trafne, tylko wtedy- jeśli nie zniekształaca
Prawdy,a z tym to już trudniej zdaje się, bo według.. Według siebie- może
człowiek odbierać jedynie
no właśnie, to według warunkuje także wolę, jest napisane" nie moja lecz Twoja"
J. poczytała i namazgrała pod intrygantem- utworem, serdecznie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ewangelia to także święta księga chrześcijan. Myślę, że tutaj ta nazwa została użyta sarkastycznie: chrześcijanie wciąż prowadzą wojny, zabijają innych i samych siebie, i to zarówno dosłownie, jak i w przenośni - choćby wspomniana w wierszu papką popkulturową, często niemoralną, a na pewno ogłupiającą.
Mocny wiersz, podoba mi się.
dziękuję za komentarz, dość trafny;)
i za dobre słowo:)
pozdrawiam
r
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


mój word wprowadził mnie w błąd, co znaczy że nie do końca należy ufać temu programowi;)
poszperałem w słownikach i przyznaję rację, już poprawiam
dziękuję i pozdrawiam
r
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


stwór miał się kończyć
tęsknię za apokalipsą i tytuł byłby inny, ale właśnie z dobrą nowiną w poincie chciałem zgrać tytuł, trochę z przekory;)
to nie jest zamysł przedwielkanocy stwór żyje już jakiś czas w folderze;)
dziękuję za wyrażenie zdania i poświęcony czas
pozdrawiam
r

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @violetta   wiem Violetta :) a ja z Tobą ! Zawsze !    I tylko sobie żartuję:)))
    • @KOBIETA plusik za pracę na lekcji ;) - nazywasz uczucia.  
    • @Robert Witold Gorzkowski   :) odurzenie i otrzeźwienie    świetny wiersz !!! :)   
    • mróz, aż oko wykol. w wieczornych ciemnościach aż eksploduje blask bijący od gospody Pod Wściekłym Azorem. w środku – dziesiątki gorących żyłek (w tych stronach, aby nawiązać kontakt z drugą osobą, trzeba wysnuć z nozdrzy świetlistą pajęczynkę, wetknąć ją w ucho "rozmówcy"). bezdźwięczny rozgwar. pospolity środek odrętwiający wlewa się do ust gości. zziębnięty proboszcz-staruszek zwiesza nos na kwintę, żali się szynkarzowi, że znowu odór i zgroza, kolejny utopiec i dwóch nieumarłych przywlokło się prosić o rozgrzeszenie. jak tak dalej pójdzie – sama Śmierć zjawi się przy konfesjonale! sołtysowi jest wstyd, że potrafi majsterkować (talenty i umiejętności to tutaj straszny obciach!). zapomniał maski, więc podnosi przydrożny kamień, po czym z zapamiętałością uderza się nim w twarz. może sąsiad, do którego idzie pożyczyć wyrzynarkę, nie połapie się, z kim ma do czynienia, w przypływie hojności-gościnności da urządzenie nieznanemu opuchleńcowi.   tymczasem opadam z Księżyca, kochanie, wprost pod twoje okno. mam napomadowane wąsiska półłokciowej grubości, na sobie – plażowy strój z lat 20. XX wieku. paskudny i w paski. robi ci się lepko na sercu na mój widok. wsiadasz do gondoli balonu. przesyłam pajęczynką miłosne wyznania, komplementy, po czym zwiększam płomień. wzlatujemy. nawet jeśli coś pójdzie nie tak i przyjdzie się rozbić – bądź spokojna, nie skończy się tragedią. Śmierć, zamyślona, robi listę grzechów. jest zajęta rachunkiem sumienia.
    • Stary rok, przygarbiony, posiwiały i bez Jednego zęba, gdyż życie dało mu w kość, Pakuje swoje manatki i układa w kartony Kalendarium zebrane w czasie kadencji.   Usiadł ostatni raz w fotelu i wspomina Miniony czas porażek i wielkiego smutku. Przywitano mnie hucznie fajerwerkami, Strzelały szampany i konfetti na balach.   Niech żyje nowy rok – niosło się hucznie Od wsi po metropolie, witano mnie brawami, Jak króla, a może i cesarza, wznoszono toasty, Klepano się po plecach jak po wygranej w totka.   Z tego uwielbienia unosiłem się niczym ptak, Na skrzydłach niesiony radością ludzi I marzeniami o lepszym, szczęśliwym życiu. Cóż, z początkiem stycznia, gdy opadła euforia,   I krzyki poniosły się po krainie, a tamtamy Zadudniły, że podwyżki, podatki i brak chleba. Zamknąłem oczy ze wstydu i zatkałem uszy, A w kalendarzu przerzuciłem kartki na kwiecień.   Niech wiosna nastanie, uśmiechnięta, radosna, I da promyk nadziei, a zapach kwiatów Niechaj się niesie i mile drażni nosy złośników. Niestety, zaczęły się jęki na upały i powodzie,   A rolnik rzucił beretem w glebę, klnąc I złorzecząc na nieurodzajny, zły rok. Chwalono babie lato i barwną jesień oraz Zbiory grzybów, lecz o mnie cicho sza.   W smutku minął listopad, nadeszły srogie mrozy, Oczywiście też z mojej winy, a w grudniu podają Deszczową prognozę pogody na Sylwestra I psioczą pod nosem: „Na ciebie, starcze, już czas”  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...