Zero

[Antystoik Liryczny]

Polemika ze stoikami.

Człowiek, który żyje logiką i spokojem
Osiągnąwszy najwyższą cnotę
Kosztem własnych namiętności, uczuć i pragnień
W każdym swoim działaniu konsekwentny
W każdym spokojny, racjonalny

Zawsze
W wyniku podjętej decyzji osiągnie perfekcyjne zrównoważone zero.

A, jak uczy chemia (choć trudna)
W reakcji o entalpii zero
Nie ma efektu wizualnego.

Jak uczy fizyka (choć nudna)
Gdy siły F oddziałowujące na dane ciało
Równoważą się, nie dzieje się nic.

Jak uczy algebra (choć nienawistna)
Cyfra razy zero daje zero.
Cyfra plus zero daje constans.
Cyfra minus zero też.
A dzielić przez zero nie da się.

Ja, miotając się i marząc i kochając
Będąc niedoskonałym, ludzkim
Nie rozkładając na czynniki pierwsze
Lecz żyjąc i działając, spontaniczne
Robiąc błędy, nurzając się w wir
Burzliwych reakcji
Skomplikowanych oddziaływań sił
Pogmatwanych działań z wielką liczbą niewiadomych

Zawsze
Ale to zawsze otrzymuję plus.

[bazyl_prost]

kobiety zawsze dzielą przez zero , wtedy wymyślają