Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

• Dzień pierwszy
17:10 – Pogratuluj sobie. Jak do tej pory nikomu nie udało się przyprawić mu rogów..
17:27 – Jeżeli ma to poprawić Tobie samopoczucie, to mogę sobie pogratulować. W przeciwnym razie tego nie zrobię
……..
18:10 – Powiem szczerze…że nie wiem czy jest to dobry pomysł…?
18:39 – …ze względu właśnie na niego…
18:43 – Nie chciałam, aby to zabrzmiało jak propozycja. Wyobraź sobie, że mam sumienie. Ale zrobiłeś coś o czym raczej długo nie zapomnę i co nie daje mi się skupić
18:58 – …ok., trochę mi ulżyło, …ja też oczywiście tego tak szybko nie zapomnę…niemniej powinniśmy podjąć decyzje wspólnie co dalej z tym zrobić…opcje są tak realnie tylko trzy…?
19:05 – A jedna jest taka, że powinieneś do mnie przyjechać natychmiast – to taki żarcik okolicznościowy
19:13 – …a jakbym odebrał to inaczej…? Pod warunkiem, że nie miałbym synka…
19:23 – Nie mogę Ci jednoznacznie odpowiedzieć co by było gdyby…a co z Twoimi opcjami? Chyba miałeś coś na myśli?
19:31 – …miałem, bo ile jest wariantów…?..1..zapominamy o sprawie i przechodzimy nad tym do porządku dziennego…2...robimy to za jego plecami…3…najbardziej odważna…?...teoretycznie…! ..brutalne, ale prawdziwe…
19:47 – I niby mam zakreślić prawidłową odpowiedź? Niestety jest oczywista…tylko, że wpuściłabym Cię chętnie do domu…i znów…i znów… Ale o tym ciii…
19:54 – …może jednak porozmawiamy o tym?...jeżeli możesz to przyjdź proszę…,mam wątpliwości czy to dobry pomysł… a jednak…
20:14 – dobrze wiesz, że nie mogę tego zrobić z co najmniej 2 powodów…1.dziwnie bym się czuła chowając się przed Twoim synkiem…2.sąsiad by dostał zawału
20:17 – …ok., rozumiem…dobrej nocy…
20:22 – Nie gniewaj się, ale nie jestem pewna czy rozumiesz. Miłych snów.
20:47 – …nie obraź się, ale sprawiłaś, że pewne rzeczy zacząłem postrzegać inaczej…jako facet jestem inny albo nienormalny…
20:56 – …wiem, że nie powinnam, ale mam straszną ochotę kochać się z Tobą i koło Ciebie się obudzić.
21:01 – …to przyjdź, mały już śpi a sąsiedzi nic nie zauważą, kwestia poranku…musiałabyś wyjść wcześnie…albo zostać dłużej…
21:25 – Daj mi chociaż swojego słodkiego buziaka na dobrą noc. Na razie musi mi to wystarczyć…kurcze, nie powinnam o Tobie w ogóle myśleć
21:30 – …buziaczek…

Biegnę. Cholera, 10 stopni ciepła, ale w sumie jeszcze zima i leży śnieg, a ja jak ten uparciuch biegnę pod górę. To nic, że wyglądam idiotycznie w tym dresie. Nikogo przecież to nie obchodzi. Czasami trzeba sobie pobiegać…Bo gdzie indziej uwolnić energię.
W tym miejscu żyje się inaczej. Inaczej się myśli, czuje i postrzega pewne sprawy. Nie przywyknę do tej zaściankowej moralności. Nieznośne zadupie.Wolałam tamten świat – prosty, bez pytań, bez napięć.
Ale jakie za to widoki! Fiu, fiu, nie spodziewałam się, że za zakrętem będzie tak malowniczo. Droga już wiedzie w dół, jest mi lżej, leży śnieg, a poniżej maleńka wioska otulona puchem. I słońce się odbija od pól. Gdybym była romantyczna, to mogłabym się wzruszyć. I ten zapach. Wiosna! Cudownie jest i dobrze mi.
Tylko teraz 10 km do góry, do domu. Tylko to gardło zaciśnięte i skurczone serce..
Bieganie niestety nie jest dobrym zamiennikiem… Co ja gadam. Tego nie da się niczym zastąpić. I to mnie chyba wnerwia najbardziej, bo jak mam sobie poradzić skoro nie ma żadnego antidotum?
Samo przejdzie, zapewne. Gdyby można było jeszcze przestać myśleć, tak samo jak wtedy…Wyłączyć się, zapomnieć, zatracić.
I ten zapach, który kojarzy mi się z jednym.

Witam, jeśli paskudnie się czyta to proszę o szczerość

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kiedy zginę ostatnim rozbłyskiem pewności, w spirali echa dudniącego cieniem dźwięku, ziemia kresu wzejdzie, płaska i policzalna , rozmyta otchłanią — jak wielka tajemnica.   Ambiwalencja: gdy postrzeganie staje się wolą stworzenia — kwant z kwantu, dla kwantu, w fazie wzmożenia — któremu tylko myśl potrafi nadać szlif kształtu, ciężar słowa i liczbę istnienia.   Nie dookreślony przez spięte wymiary liczb, mam tylko iskrę zwątpienia na końcu palca, uniesionego w dal bezkresu — tak bliskiego, jak widok śmierci w każdym poruszeniu życia.    
    • @Alicja_Wysocka Cześć. Tak, chyba masz rację. Cóż, uczymy się na błędach.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Na swoją obronę muszę dodać, że kilka lat później miałem okazję być nad Atlantykiem i wówczas cały zanurzyłem się w tych wodach, a przecież Morze Bałtyckie  ma połączenie z Oceanem Atlantyckim, a więc to prawie tak jakbym kąpał się w morzu Bałtyckim.   P.S. Ludzi można podzielić na dwie grupy: podróżnicy i domownicy. Jak się zapewne domyślacie to należę do tej drugiej, ale, ale to nie znaczy, że od czasu do czasu, gdy nadarzy się okazja i zachęcenie to ruszę cztery litery z ciepłych pieleszy domowych, czyli jestem taki okazyjny podróżnik.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @violetta Fajna morska miniaturka! W 2017 byłem pierwszy raz nad polskim Bałtykiem, ale zamoczyłem tylko dłonie. Mój brat namawiał mnie do ściągnięcia butów i skarpetek, aby pochodzić po wodzie.  Teraz trochę żałuję, że tego nie zrobiłem. Taka okazja może się już nie powtórzyć. Bądź człowieku mądry i zrozum sam siebie.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

                                                  Pozdrawiam.
    • Et, ta lawa kotleta: na tel. to kawa latte.            
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...