miłość

[andrejch]

To właśnie to o czym
tak myślałem i
mówiłem potwierdza się
fakt ze bez krzesiwa
nawet iskry się nie zapali.
A bez iskry nie ma się
co starać o ogień i ciepło.
W te chłodne dni.
I gdy przyszedł czas
zostałem sam.
Tylko gniew
trzyma mnie przy życiu
i z nim pokonam ten ból.

[krzysztof marek]

ciekawie. zastanowienie się jest potrzebne... ale ten gniew..? on mija.
pozdrawiam!

[andrejch]

i minał ;]

[zdrojek]

Język prosty co w przypadku wiersza o miłości jest w moim mniemaniu ewidentną zaletą. Bez krzesiwa, jak odczytałem znaczącego zarówno fizyczność, cielesność człowieka, namacalność, jak i duszę, która w momencie połączenia z krzesiwem roznieca ogień, nie ma możliwości rozpalić ciepła w śnieżną zimową noc. Jest coś w syndromie zimnych rąk. Bardzo ciekawy.
Pozdrawiam.

[stokrotki w rosole]

gniew to czasem istotna mobilizacja do działania, zmian. Choć mija, to dobre jego skutki pozostają. Byle tylko dobre. Prosta i ciekawa myśli. Pozdrawiam serdecznie,
łucja.