Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Dużo miałem pytań, na
kilka już znam odpowiedzi.
Wiem na przykład jak ziarnko
piasku w perłę może się przemienić.

Choć ma się czasem kilogramy
to nic, tylko zwykły piasek.
Ziarnko- poświęcić dla
kogoś to dopiero datek.

Wiem jak czuł się zgnębiony na
krzyżu przez tych których tak kochał.
Dał im całe swe życie, a oni kilka chwil.
Zabili Go, jak najszybciej było tylko można.

I teraz nie mniej, poświęcamy Mu czasu.
My, przyjaciele, gdzieś tam dom.
A wystarczy tylko ziarenko
Ono ma swą wielką moc.

Opublikowano

na rekolekcjach dla dzieci od 1-6 można by to odczytać i poprowadzić na podstawie kazanie / nie żebym miał coś do wiersza tylko jego poziom emocjonalny jest na tyle oczywisty i przejrzysty że lepiej tłumaczyć i interpretować go w takim właśnie gronie bo dorośli rozumieją to już na swój sposób / a dzieciom można jeszcze co nieco podrzucić niech wybierają później sami /

powodzenia w dalszym władaniu piórem /

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


wtrące się do posta( z góry przepraszam): nie zgodzę się z tym,
i dorośli i dzieci- dla nich jest JEDEN czas, a emocje u dzieci są dużo bardziej czasem
skomplikowane niż u dorosłych, zatem i pasuje i tu i tu, J.
Opublikowano

jestesmy wszyscy dziecmi a jak juz mowiłem nie bd pisac skomplikowanie moja sztuka jest egalitarna a raczej ma byc ...
a zajrzyj w głab wiersza a nie tylko na wyglad ...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



zaglądam wgłąb i widzę walkę z wiatrakami podaną w brzęczącym pudełku ale w porządku / trzymajcie się i
uprawiaj jaką chcesz sztukę nic do niej nie mam
wyrażam tylko swoją być może wobec Ciebie niewyrozumiałą opinię
ale mam do tego prawo /

pisz dalej /
Opublikowano

Zgadzam się z opinią Tomasza Bieli, nawet oczywistą treść należy
podać w odpowiedniej formie, a tego w tym wierszu zabrakło, niestety.
Pozostała wylana "kawa na ławę".
Pozdrawiam i życzę w przyszłości sukcesów w pisaniu
- baba

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Wiem
jak ziarnko piasku
w perłę przemienić.

Na nic kilogramy
jedynie dla siebie.
Ziarnko - dla kogoś
ma wielką wartość.

Wiem,
co On czuł na krzyżu
gdy z milości do ludzi
oddał życie.

Widzę ze skruchą,
że mój czas dla Niego
ma za mało ziaren
perłorodnych.

A przecież
jedno ziarenko z serca -
mocą niepojętą.

Przepraszam Andrius, że pomieszałam.
To tylko mój indywidualny odbiór przesłania.
:)
Serdecznie pozdrawiam -
Krysia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Taka noc to sprzyja przytuleniom:) skojarzyło mi się z drewnianą chatą:)
    • @KOBIETA     W Twojej ciszy       w Twojej ciszy odnajduję siebie  jakby noc odgarniała włosy ze światła a między nami drżał ten sam ukryty oddech   Twoje słowa spływają po mnie jak ciepła mgła nad miasto i nagle ciemnosć przestaje być ciemna bo niesiesz w niej blask ktorym mnie dotykasz       słodkiej Dominice :)  
    • @Łukasz Wiesław Jasiński Dobry wieczór, Panie Łukaszu

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • powrócił by odnaleźć wspomnienia szczególnie jedno zdążył sprawdzić że w tym miejscu co kiedyś już ich nie ma żywi nadzieję kęsami wiary że znajdzie w jakimś innym nacieszy uszy niepowtarzalną barwą dźwięków umysł nostalgicznym widokiem możliwe że nie w tym samym miejscu lecz chociaż podobnym budzącym chcianą przeszłość gdzie przyszedł na świat spędził dzieciństwo zgubił trójkołowiec jadł kwiaty akacji okrwawił kolana potykając stopy o nierówności niektóre domy poznaje elewacje wyglądają prawie tak samo w przeciwieństwie do niego tylko rodzinnego domu już nie ma jest za to dużo większy market mógłby pomieścić wiele rodzin łącznie z wyżywieniem znowu pyta przypadkowego przechodnia tym razem uczynny człowiek służy pomocą patrząc na przybysza jakby chciał o coś zapytać lub zadzwonić jednak po chwili wskazuje kierunek. z radosną duszą na ramieniu idzie pospiesznie od pewnego czasu słysząc przed sobą znajome odgłosy miękko twarde rytmicznie skaczące echa w zapomnianym zakątku między szpalerem pustych wierzb w poświacie zachodzącego słońca dostrzega kawałek podłużnej powierzchni choć zwyczajnie szara chaotycznie nierówna zaprasza go migotliwym lśnieniem spełnienia tęsknoty w wiosennym ciepłym deszczu który spełnia życzenia los dzięki temu który wskazał drogę pozwolił mu odnaleźć by mógł poprzez łzy wzruszenia zobaczyć oraz dotykalnie doświadczyć być może u schyłku życia ukochane kocie łby  
    • @Migrena Latarnie i szafir :) zawsze z Tobą Migrenko :)))          W środku ciszy…     Zasypiam w pokruszonych płatkach ciszy,  pokryta gęstą czernią noc lśni nad miastem szafirem tęsknoty płoną latarnie unosi się lekka mgła. Wiatr rozczula okiennice, otwierając drzwi za szybą słyszę pulsujący czas, w przeznaczonej wieży pragnień śnię spełniony sen o ciemności światłem.         Migrence :)))        
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...