To tylko koleżanka

[AQuatro]

To tylko koleżanka - tak sobie tłumaczę
Wątpliwe zachowanie, niepewne odruchy
I to, że ukradkami czasem za nią patrzę,
Gdy zagłębia się wolno w cień ulicy głuchy.
Mimo, iż jest snem ciszy na jawie poranka,
To tylko koleżanka.

Chcę być z nią. Choć nie muszę, szukam jej uśmiechu,
Z góry pragnę odgadnąć, co chciałaby zdobyć.
A w rytmie gonionego przez szczęście oddechu
Mógłbym na jedno słowo wszystko dla niej zrobić.
Choć koi ból, jak złota do snu kołysanka,
To tylko koleżanka.

I doczekać się jutra tęsknego nie mogę
Chociaż nie brak mi czasu na szalone lata
Ciężko jest, bo naprawdę trudno zwalczyć trwogę,
Że to nas musi łączyć, co siostrę i brata.
Choć dociera wciąż do mnie miłosna przesłanka,
To tylko koleżanka.

Choć wodzę za nią wzrokiem, niczego nie czuję...
Nic więcej już nie wolno prócz przyjaźni żywić?!
A przecież dużo więcej dać jej potrzebuję!...
Że nie czuję niczego nie można się dziwić...
Chociaż wielu myślało, że to ma wybranka,
To tylko koleżanka...

Chodziłem z nią nocami, rozmawiałem wiele,
Gruntowne były słowa, słodka baśń wciąż trwała.
Jak naprawdę prawdziwi, wielcy przyjaciele
Rzekliśmy sobie prawdę... To..., co powiedziała...
Och, i jakże bolesną była niespodzianka,
Że tylko koleżanka...

[Łukasz Michał K.]

Czy inspirowałeś się tworząc ten wiersz "Niepewnością" Mickiewicza ? Bo tak to wygląda :)
Ogólnie dużo pracy cię to chyba kosztowało...efekt nawet niezły...
Ale samo przełożenie Mickiewicza na język współczesny trochę ryzykowne...wielu wielkich "poetów internetowych" by cię zjechało...ale ja mówię "jest ok, choć mogło być lepiej" ;)
Pozdrawiam

[AQuatro]

Nie, nie sugerowałem się na nikim.
Po prostu wszystko w oparciu o własne przeżycia.
Napisałem z jakieś 50 wierszyków w latach 1997-98,
i to wszystko.
Moje wierszyki są raczej w stylu Tetmajer, Asnyk. :-)

[Łukasz Michał K.]

No to sobie przeczytaj "Niepewność" Mickiewicza, jeśli jeszcze nie czytałeś oczywiście...podobnie to wygląda...tylko trochę lepiej, w końcu to Mickiewicz :) Pozdrawiam