Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Gdańsk


Rekomendowane odpowiedzi

jest takie miasto w mym kraju
znalazłam w nim ciszę i wolności smak
z życia mego cudnych chwil zaledwie kilka
tu nauczyłam się żyć mając naście lat

bliskie sercu memu
Stare Miasto z królem nad królami Neptunem
i „Panienka z okienka” która wciąż czeka ukochanego
Długa i Piwna moje zaczarowane ulice

trzeba wspomnieć
Żuraw nad spokojną Motławą
gdzie snułam moje marzenia jako dziewczę młode
tak mi dobrze było i byłam szczęśliwa

gdy tęsknotą napełniam serce
odwiedzam je w pośpiechu życia
z uśmiechem wspomnień je witam
ze smutkiem opuszczam

tak bardzo moje
zwyczajne a niezwyczajne
stare uginające się pod ciężarem dat
i młode tętniące życiem i miłością

może na nowo zamieszkam w nim jak kiedyś
w młodości wspomnienia teraźniejszość wplotę
przeszłości strony na kartce białego papieru zapiszę

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Stare Miasto oki to napisz trylogię Sopot, ,,kamienny potok" , ,, wyścigi" , a potem Gdynię
,,orłowo", świętojańską, kiedyś było Wzgórze Nowotki chyba , a teraz Wyszyńskiego? sam nie wiem ale mieszkałem w sopocie 3 lata:):):):):)

szacuneczek i w rytm Sienkiewicza:):):):)::, potem zabiorę Ci jakis wers ale , co tam Tobie, ,,naga nie zostaniesz":):):):)

buzka

be

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Gdańsk był mój do padłego tylko 3 m-ce!!!
ach co to był za raj...
teraz też kocham ale ten czas mi tak szybko leci,
za dużo czytam, za mało ruchu i za mało... ciągle czegoś mi brakuje...

Grażynko nic się nie martw napisz z uczuciem, idzie wiosna...
ja chciałam go już dawno tu wsadzić, ale mi tak jakoś...
nie każdy tak lubi i kocha swoje miejsca na ziemi;)

serdecznie - Jola
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jolu - piękny i szczery wiersz.

Aż sam żałuje, żem nie na emigracji - bo też bym tak chciał.
Ale ciągle mieszkając tu gdziem - i "dzieciństwo sielskie-anielskie i młodość górną i durną" - spędził - nie umiem tak jak z oddali wyidealizować swoich wspomnień - bo mi tu co dzień "rzeczywistość skrzeczy"!

Może kiedyś zamieszkam ... w Gdańsku lub Sopocie - i napiszę też o swojej młodości.

W końcu najpiękniejsza polska poezja, powstawała - na emigracji!

Na razie zasypiam w swoim rodzinnym gnieździe - Dobrejnocki - M.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...