Kaloryfer

[Bronisław Jaśmin]

Cicho płynie i dociera -
W objętości kurz i rdza.
Każde żebro w nim zawiera
Sekret ciepła wielu lat.

Jak wypuszczą ją na wybieg -
W kontemplacji woda trwa.
Wrząca w nim jest moc jak w szybie
Wygładzony śniegiem blat.

Cudnie dźwięczą skoczne drgania,
Melodyjnie topią nas.
Kaloryfer nie zabrania,
By w nim zagrał cały świat.

I choć tylko to jest przedmiot,
Piękno w nim formuje kształt.
Spełni prośbę on nie jedną,
Bo to dla nas ciepła dar.

[Gryf]

No ładnie, dobry wierszyk Bronisławie.
Zwykły przedmiot codzienności, a wyniosłeś go na wyżyny.
Pozdrawiam.

[Dyziek_ka]

Sympatyczny miły dla ucha i rzeczywiście budzi ciepełko.
Pozdrawiam.
Swoją drogą jak to się zmienia. Jeszcze niedawno (na „Wojtusia z popielnika iskiereczka… ) piec dawał to ciepło.

PS. Nie wiem czy wiesz że wśród muzyków kotletowo-estradowych kaloryfer to akordeon.