****

[Krzysztof Ritter]

Jest noc...
Granatowy marmur nieba kruszy się gwiazdami.
Drzewa zastygły,
został ich smukły profil wylany srebrem księżyca.
Wszystko w oczy wlane zapadło za powieki
przebudzone płonącymi ustami.

Widzę...
Twoje ciepłe smukłe ciało
zlane zimnym bladym blaskiem.
Ciepło i gorąco,
noc ciemnieje.
Czuję ciepło i twe ciało,
ono ciepłem wieje.
Dreszcz na ciele zimnym deszczem runął.

I tak płynę w tobie jak w jeziorze,
jak w jeziorze tonę coraz głębiej,
a ty szumisz, wzdychasz tak jak w nocy morze.
I jesteśmy sami we dwoje,
a ja czuje jak młot
bije głośno serce twoje.

Noc była uśpiona,
pachniała kwiatami
a Ty przyszłaś:
pani władająca mymi snami.

[Messalin_Nagietka]

jakoś mi początek do końca nie pasuje - bo na początku noc a potem nagle kwiaty ... - mogę się mylić
MN