Wieczór

[Luna Mi]

Jestem w miejscu
gdzie księżyc
opatulony w lisią kitę
oddycha galaktycznym chłodem
a gwiazdy jak orzechy
trzaskają
spadając nam pod nogi

Jestem tam gdzie
słowa w zetknięciu z powietrzem
są siwym pyłem
aureolą zmierzwionych myśli
a głowy zadarte wodzą za
złotym rojem
nie patrząc sobie w oczy

W ciszy miejskich zderzeń
jest szept na powierzchni
który nigdy nie ustaje
I jest cisza
do której się dojrzewa

Kiedy wyjmujesz dłonie
z ciepłych rękawic
i pozwalasz mi patrzeć na
pęknięcia swoich linii papilarnych
rodzi się intymność
tak piękna
że krzyczę ze strachu
i płaczę ze szczęścia!

[kuba skawa]

W ciszy...
jest szept...
...
I jest cisza - cisza w ciszy ?

rodzi się intymność
tak piękna
że krzyczę ze strachu
i płaczę ze szczęścia! - puenta zbyt egzaltowana i niezgrana z klimatem wiersza

Całość niezła.

[Dorota_Jabłońska]

w ciszy miejskich zdarzeń
Klimat ujmujący więcej niż przeciętnie sprawił, że miło, przemiło się czytało. Pozdrawiam :)

[cezary_dacyszyn]

kuba skawa napisał :

W ciszy...
jest szept...
...
I jest cisza - cisza w ciszy ?

rodzi się intymność
tak piękna
że krzyczę ze strachu
i płaczę ze szczęścia! - puenta zbyt egzaltowana i niezgrana z klimatem wiersza


zgadzam się co do słowa ale zakończę inaczej :

całość dobra.

[Nata_Kruk]

Luna, stworzyłaś naprawdę przyjemny klimacik. Z uwag...

a gwiazdy jak orzechy
trzaskają
spadając nam pod nogi . . . trzaskają "gryzie" mnie, ale może tylko mnie.. ;)

W II- giej nie czytałam sobie słowa... aureolą

W ciszy miejskich zderzeń
jest szept na powierzchni
który nigdy nie ustaje
I jest cisza
do której się dojrzewa . . . może bez.. "i jest cisza"..? i zostanie.. do którego się dojrzewa

sama przemyśl, bo warto tu dopracować.... aaa.. zakończenie też.
Pozdrawiam... :)