Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

surfował na fali
włosy liczył mu wiatr
widzieli z oddali
uzębiony niefart

deski łachmanów dryf
ku ciszy odmętów
słona łza koniec gry
flesz śmierci momentu

w przybrzeżników głowach
łuk zatacza ulga
pustosłowia mowa
zawisła na muldach

Opublikowano

ciekawy utwór...ze szczyptą nowatorstwa. Niezła gra słowa i neologizmy. Pozdrawiam

Wydaje mi się, że wiem o co chodzi w tym wierszu i wybacz Intarsja jeśli pomylę:
Utwór nakreślił sytuację gdy człowiek na desce uczestniczy w zawodach. Przybrzeżnicy to np. sędziowie a "flesz śmierci momentu" to wstrzymanie momentu
gdy ten igrał ze śmiercią." łuk zatacza ulga" - zawodnik przeżył porwany przez falę.

Opublikowano

Deser intelektu.
Wszystko takie nowe.(myślę że znałem tylko jedną frazę ” ciszy odmętów„ ) Mam wrażenie że myślisz w innym kontynencie, jeśli miałby swój fascynujący język.
Mam satysfakcję że mogę pierwszy komentować.

i nie zdążyłem

Opublikowano

Bardzo fajnie , świetnie oddany klimat.Czytając na głos Twój wiersz Intarsjo, wydaje mi się, że lepiej brzmi "w głowach przybrzeżników", ale to tylko takie moje subiektywne, jestem jak najbardziej na tak:)

Opublikowano

Thanks, rozpieszczacie mnie :)
Tak Sylwio, masz rację, ale spróbuj
niebanalny rym znaleźć do przybrzeżników :)
Ech Dyziu, dobrym słowem wspomagasz
jak biedaka pajdą chleba :)
Thanks Wam wszystkim, za zwykłą sympatię,
bo ostatnio na innym forum, grupa ludzi,
tylko gryzła, kopała i pluła.

Opublikowano

Zawsze coś nowego, ciekawego.
Zdajesz się być poetką świadomą swoich możliwości, które są tak bardzo widoczne.
Staram się wyłapać każdy Twój wiersz miła. A nie jest łatwo ostatnio, gdy co niektórzy dosłownie zalewają ten dział bez umiaru swoją twórczością. Co prawda jesteśmy w "bez limitu" ale ...
Bardzo się podoba!
Serdeczności
Jola

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena Wojna, to pasożyt w krwioobiegu . Lekarstwa brak... Pozdrawiam. 
    • @Roma Dużo w treść wilgoci  - jesieńnica  jak się patrzy...  Pozdrawiam. 
    • @tie-break to jest bardzo ujmujący komentarz :) powiem skromne dziękuję ale sam wiem  że to za mało :)   doceniam i dzięki wielkie :)       @Annna2 Aniu. najgorsze piekło jest tu ! Tam nie ma czasu na myśli. Człowiek nigdy nie jest sam. A tutaj - samotność i te myśli. Jak lawiny. Wspomnień się nie da zabić. Psychologowie mówią o wyparciu. Ale tylko mówią.....   Dziękuję Aniu pięknie :)         @huzarc   świetnie to ująłeś -  "został w strefie śmierci". dziękuję.     @violetta Violu. muzyczka - super :) leniwe z jagodami - ekstra super :) aż się chce jeść :) dziękuję :)    
    • zamieć suchych liści przemyca grzeszników do raju przyprawia o dreszcz   w kropli błękitu ktoś mdleje z rozpaczy w pół słowa   zwierzeń i plotek anioł z diabłem zatroskanym drą ze sobą koty   o podział ojcowizny do życia po życiu w obrotach sfer niebieskich   szukam wiatru w niebie i w objęciach burzy na pohybel ogniskom jesiennym   chlap  chlap chlap wracam na ziemię  z pierwszym słowem       
    • @Annna2 Aniu. Wielka historia. Upadek imperiów i nieznany rozkład jazdy pociągu, spotyka się tu z intymnym dotknięciem chwili. To pozostawia nas  z fundamentalnym pytaniem o nieuchronność "pokrzywionego drzewa człowieczeństwa". Piękna poetycka refleksja nad cykliczną porażką utopii zyskuje wymiar leczniczy w pielęgnowaniu kruchego piękna, które wydaje się być jedynym schronieniem przed historycznym chaosem.   Jak tu Cię Aniu nie podziwiać ?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...