Zgłoś

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Sama widzisz, że są wątpliwości. Różne tematy można pisać pod Sztukę, ale tu nie ! Może ja nie potrafię: albo są jakieś wartości albo robimy wodę z mózgu czytelnikowi.   Serdecznie pozdrawiam.

@Dagmara Gądek @Nata_Kruk  Miłego dnia

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Manek ↔Dzięki:)↔Też nie ogarniam wszystkiego  do końca:))↔Pozdrawiam:)   *** @Dagmara Gądek ↔Dzięki:)↔Im szukanie bardziej niełatwe,                                      tym lico radośniejsze, gdy znajdzie↔Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

;)) 

@Dagmara Gądek                              Jak się bliżej przyglądam rzekom, to sprawiają wrażenie zawsze samotnych, nawet te będące w związku z lasem. Zwłaszcza z długim stażem. Las zazwyczaj ma swój ekosystem, który go pochłania a rzeka płynie - bywa że się rozlewa na teren lasu aby zawołać bezgłośnie "jestem, płynę i nawadniam las". A las jeśli coś odpowie "ja też w miarę swoich możliwości" ale żeby otulił koronami drzew - to już za duże oczekiwania.                                Obserwując samotne rzeki, czasem myślę, że one powoli umierają, ale może mi się tylko tak zdaje.                               A swoją drogą czystość rzek pozostawia wiele do życzenia. Zaśmiecone przez przez otoczenie, taszczą gruz doznanych krzywd. - ale to już temat na inny wiersz   pozdrawiam

Odeszłaś, zapomniałaś, Komuś serce już oddałaś, Odeszłaś, zapomniałaś, wszystko, co mi obiecałaś. Odeszłaś, zapomniałaś, I nie wrócisz dobrze wiem, Odeszłaś, zapomniałaś, A ja tęsknię w każdy dzień. Dzień kolejny na mej drodze A ja ciągle jeszcze błądzę, Nie odnajdę nigdy już Naszych ścieżek, naszych dróg. Tam, gdzie świerszcze ciągle grają, Gdzie słowiki wciąż śpiewają, Gdzie ta droga, gdzie ten bez, To wciąż gdzieś naprawdę jest. Lecz już ślady naszych stóp Zabrał czas, okrutny stróż Dni minionych, dni radosnych, Zatarł wszelki ślad miłości. Odeszłaś zapomniałaś....